بررسی تاثیرات مداخلات ترک سیگار بر میزان FEV1 افراد سیگاری مبتلا به بیماری های مزمن انسداد ریه

مهمترین عامل ایجاد کننده COPD1 مصرف سیگار است، ترک سیگار موثرترین اقدام برای پیشگیری از COPD یا کند کردن پیشرفت بیماری است. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر مداخلات ترک سیگار بر میزان FEV12 و در نهایت بهبود عملکرد ریه بیماران سیگاری مبتلا به COPD انجام شده است.
نوع مطالعه کار آزمایی بالینی و نمونه گیری به روش آسان انجام شد. سپس بطور تصادفی 160 نفر از بیمارانی که دارای ویژگی های شرکت در پژوهش بودند به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. ابزار گرد آوری داده ها شامل پرسشنامه، برگ ثبت اطلاعات و آزمون استاندارد فاگرو شتروم بود. روش گرد آوری داده ها به این صورت بود که با مراجعه به واحدهای مورد پژوهش و پرونده بالینی آنها پرسشنامه تکمیل و قبل و سه ماه بعد از مطالعه میزان مصرف سیگار و میزان FEV1 با دستگاه اسپیرومتری دستی اندازه گیری و در برگه ثبت اطلاعات درج گردید. برای گروه مداخله، مداخلات ترک سیگار به صورت مشاوره فردی، تلفنی و ارایه مطالب خود یاری استاندارد در مورد مضرات سیگار، روش های ترک سیگار و توصیه به مصرف فرآورد های جایگزین نیکوتین به مدت 3 ماه انجام شد. جهت تعیین ارتباط آماری از آزمون های تی مستقل و تی زوج، کای دو، آزمون دقیق فیشر و... استفاده شد.
در بررسی میزان مصرف سیگار سه ماه بعد از مطالعه نسبت به قبل از مطالعه، میزان کاهش مصرف سیگار در گروه مداخله 66% در برابر گروه کنترل 42.8% بود (p=0.001) و ترک سیگار 41.3% در برابر گروه کنترل 26.3% بود (p=0.006). در بررسی میزان FEV1 در سه ماه بعد از مطالعه نسبت به قبل از مطالعه در گروه مداخله (13.2%) و در گروه کنترل (0.5%) افزایش نشان داد که بین میزان افزایش FEV1 اختلاف آماری معنی داری (p=0.039) وجود داشت.
این مطالعه نشان داد که مداخلات ترک سیگار با افزایش میزان FEV1 و با کند نمودن روند کاهش FEV1 باعث بهبود عملکرد ریه بیماران سیگاری مبتلا به COPD می شود.