بررسی تاثیر ایمنومدولاتوری غلظت های مختلف عصاره پلی ساکاریدی قارچ گانومادرما لوسیدوم بر عملکرد ماکروفا ژهای صفاقی موش

قارچ گانودرما لوسیدوم (Canoderma lucidum) به عنوان یک ایمونومدولاتور طبیعی مطرح شده است. هنوز بطور دقیق مشخص نشده است که چه ترکیبی از این عصاره مسوول اثرات ایمونومدولاتوری آن می باشد ولی به نظر می رسد که گیرنده 3 کمپلمان (CR3) سطح سلول های مجری سیستم ایمنی به عنوان پذیرنده بتا گلوکان ها (b-glucan) که ترکیب اصلی این عصاره را تشکیل می دهد، عمل می نماید. از آنجایی که فعالیت آنزیم گلوکز-6- فسفات دهیدروژناز (G6PD) در تنظیم عملکرد های ماکروفاژها از جمله تولید نیتریک اکساید نقش مهمی ایفا می کند، ما تاثیر این عصاره را بر viability، فعالیت آنزیم G6PD و تولید نیتریک اکساید (NO) در ماکروفاژهای صفاتی موش BALB/c تیمار شده بررسی کردیم.
ابتدا ماکروفاژهای صفاتی موش BALB/c جدا شده و با غلظت های (0.001، 0.01، 0.1، 1، 10، 100 mg.ml) از عصاره پلی ساکاریدی قارچ گانودرما لوسیدوم (GL-PS) تیمار شدند و درصد زنده بودن ماکروفاژها بعد از 24 ساعت انکو باسیون با استفاده از تست MTT بررسی شد و دوز موثر 0.1 mg.ml تعیین گردید. برای تعیین فعالیت ویژه آنزیم گلوکز -6- فسفات دهیدروژناز (G6PD) ماکروفاژها به مدت 24 ساعت با دوز 0.1 mm.ml از GI-SP انکوبه شدند سپس ماکروفاژها را توسط سونیکاسیون لیزر کرده و فعالیت ویژه آنزیم G6PD با سنجش تغییر جذب NADPH در طول موج 339 nm و تعیین غلظت پروتئین با روش برادفورد در عصاره رویی سلولی بدست آمد. همچنین بعد از 18 ساعت انکوباسیون، میزان تولید نیتریک اکساید (NO) با استفاده از روش رنگ سنجی گریس سنجیده شد.
بر طبق نتایج حاصله دوز 1.0 میکروگرم در میلی لیتر از عصاره پلی ساکاریدی گانودرمالوسیدوم در مقایسه با سایر دوزها، بیشترین تاثیر را روی درصد زنده بودن)ضریب تحریک) ماکروفاژهای صفاتی داشت (p<0.05). همچنین مشخص شد که دوز 0.1 میکروگرم در میلی لیتر GL-PS منجر به افزایش تولید NO و افزایش فعالیت ویژه آنزیم G6PD می شود (p<0.05).
قارچ گانودرمالوسیدوم، به عنوان یک قارچ دارویی، در کشورهای آسیای شرقی بویژه در چین بطور گسترده ای جهت افزایش کیفیت زندگی و طول عمر مصرف می شود. ما بعد از انجام این تحقیق نتیجه گرفتیم که عصاره GL-PS اثر ایمونومدولاتوری بر فعالیت ماکروفاژها دارد. بنابراین می توان از عصاره پلی ساکاریدی این قارچ به عنوان یک عامل تقویت کننده سیستم فاگوستی در برابر عوامل عفونی و پاتوژن هایی چون انگل لیشمانیا استفاده کرد که تولید نیتریک اکساید توسط ماکروفاژها در برابر آنها نقش مهمی در دفاع علیه آنها دارد.