اثر گلوکز و اسید آمینه ال- اسپارژین در محیط کشت بر تولید مثل غیرجنسی قارچ عامل بیماری پژمردگی هلندی نارون

تولید اندام های تکثیر غیر جنسی (کرمیوم) قارچ عامل بیماری مرگ نارون در سطح محیط کشت PDA تنها با افزودن قطعاتی از چوب نارون یا عصاره چوب و برخی اسیدهای چرب به محیط امکان پذیر است. با توجه به این که در شاخه های چوب نارون نسبت کربن به نیتروژن 26:1 می باشد و تولید کرمیوم های فروان بر روی چوب نارون مشاهده می گردد بنابراین نیتروژن کم و کربن بالا می تواند در تولید مثل غیر جنسی نقش مهمی داشته باشد. از این رو برای بهینه سازی شرایط تولید کرمیوم تاثیر نسبت های مختلف کربن / نیتروژن بر اساس تغییر در غلظت های قند و اسید آمینه به ترتیب به عنوان منبع کربن و نیتروژن، روی میزان تولید کرمیوم مورد ارزیابی قرار گرفت. به این منظور هفت جدایه Ophiostoma novo-ulmi از درختان نارون در استان گلستان انتخاب شدند. محیط پایه حاوی 10 گرم گلوکز و دو گرم ال – آسپارژین بود که تاثیر نسبت های مختلف C:N با تغییر در غلظت های این دو ماده بررسی شد. نتایج آزمایش نشان داد که با کاهش مقدار کلی گلوکز و نیتروژن همزمان با افزایش میزان گلوکز نسبت به ال- آسپارژین تولید کرمیوم بدون استفاده از قطعات یا عصاره چوب و اسیدهای چرب اولئیک و لینولئیک در محیط کشت افزایش یافت. جدایه ها از نظر تولید کرمیوم در دو گروه قرار گرفتند. در گروه اول محیط بهینه به طور معنی داری باعث افزایش تولید کرمیوم شد در حالی که در گروه دوم تولید کرمیوم همچنان نادر بود. بر اساس طبقه بندی جدایه های مهاجم و غیر مهاجم در بررسی های قبلی میزان تولید کرمیوم می تواند با میزان بیماریزایی جدایه ها ارتباط مستقیم داشته باشد.