افزایش میزان Fas محلول و ارتباط آن با اتوآنتی بادی ها در بیماری گریوز درمان نشده در شهر تهران

محلول سرمی (sFas)، در افراد سالم به میزان کم وجود دارد و در بیماری های اتوایمیون، بدخیمی ها و بیماری های التهابی افزایش می یابد. این مولکول با مداخله در واکنش Fas- Fasl در پاتوژنز بیماری گریوز نقش دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی ارتباط بین میزان سرمی sFas و اتوآنتی بادی های تیرویید است.
در این بررسی برای تعیین ارتباط بین میزان سرمی sFas و اتوآنتی بادی های تیرویید، میزان سرمی sFas و اتوآنتی بادی های تیروییدی در 31 بیمار مبتلا به گریوز درمان نشده و 37 فرد سالم، مورد ارزیابی قرار گرفتند.
میزان سرمی sFas در افراد بیمار در مقایسه با افراد سالم بالاتر گزارش شد (P<0.005). نسبت شانس برای اتوآنتی بادی های سرمی تیرویید که از نظر sFas مثبت بودند، 1.99 (95% CI:1.2-2.3) برای آنتی بادی های گیرنده (TRAb) TSH، (95% CI: 1.04-2.71) 1.68، برای آنتی بادی های پراکسیداز تیروییدی (TPOAb)، (95% CI: 0.7-1.83) 1.13 برای آنتی بادی های میکروزومال ضد تیروییدی و 1.17 (95% CI: 0.73-1.88) برای آنتی بادی های تیروگلوبولین گزارش شد. با این حال، نسبت شانس تیتر سرمی اتوآنتی بادی های تیروییدی از نظر sFas سرمی معنی دار نبود. ارتباط معنی دار جزیی بین میزان سرمی sFas و T3 و T4 آزاد در بیماران گریوز دیده شد (P<0.05 و P=1.360 و P=0.392).
در این مطالعه، ارتباط معنی داری بین اتوآنتی بادی های تیروییدی (TPOAb و TRAb) و میزان سرمی sFas دیده شد که می تواند نشان دهنده نقش sFas در بیماری گریوز باشد.