تغییرات ژن TP53، استروژن و پروژسترون در مبتلایان به سرطان پستان

با توجه به شیوع سرطان پستان در جهان، کشور و در منطقه بیرجند و تفاوتهای منطقه ای، نژادی و قومی در فراوانی نسبی موتاسیون ژن P53، مطالعه حاضر به منظور تعیین فراوانی نسبی تغییرات ژن P53، استروژن و پروژسترون در مبتلایان به سرطان پستان انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی تمام نمونه های پاتولوژی مبتلایان به سرطان پستان، ثبت شده در درمانگاه های آسیب شناسی شهر بیرجند طی سالهای 82-1381 مورد بررسی قرار گرفتند. پس از تعیین نوع سرطان از بلوک های پارافینی، لام تهیه شد. پس از حذف پارافین توسط رنگ آمیزی اختصاصی، آزمایشهای ایمونوهیستوشیمی با استفاده از کیت هایP53، استروژن و پروژسترون (ساخت شرکت داکو دانمارک) انجام شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون آماری Chi-Square در سطح معنی داری p<0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
در مجموع، 51 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند؛ تمام بیماران مونث، بیشتر آنان بالاتر از 48 سال (9/54%)، ساکن شهر (7/62%) و خانه دار (4/82%) بودند. در 12 نفر (5/23%) گیرنده های استروژن، در 11 نفر (6/21%) گیرنده های پروژسترون و در 14 نفر (5/27%) گیرنده های P53 مثبت بود. اختلاف معنی داری از نظر فراوانی نسبی گیرنده های مذکوردر دو رده سنی و نیز ساکنین شهری و روستایی وجود نداشت ولی درصد بیشتری از خانم های شاغل (7/66%) نسبت به خانم های خانه دار (3/14%) دارای گیرنده های استروژن مثبت بودند (p<0.001) فراوانی نسبی گیرنده های پروژسترون و P53 در خانم های شاغل نسبت به خانه دار بیشتر بود ولی از نظر آماری معنی داری نبود.
با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه و شیوع روزافزون سرطان پستان و اهمیت شناسایی گیرنده های هورمونی و تغییرات ژنتیک در درمان و پیش آگهی بیماران، توصیه می شود مطالعات بیشتری با حجم نمونه بیشتر برای کمک به امر درمان و پیش آگهی بهتر بیماران انجام شود.