نگرش متخصصین زنان و ماماها در ارتباط با زایمان واژینال پس از سزارین و موانع موجود از دیدگاه آنان

افزایش میزان سزارین فراتر از حد قابل قبول آن، اثرات منفی بر سلامت مادر و کودک و توان اقتصادی جامعه دارد و از آنجا که علت یک سوم کل سزارین ها، سزارین تکراری است، ترویج زایمان طبیعی پس از سزارین، راهی ارزشمند در کاهش میزان سزارین می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین نگرش متخصصین زنان و ماماها در ارتباط با زایمان واژینال پس از سزارین و موانع موجود از دیدگاه آنان انجام شد.
روش تحقیق: این پژوهش توصیفی بر روی 124 نفر از متخصصین زنان، دانشجویان تخصصی و ماماها انجام شد. انتخاب متخصصین زنان، دانشجویان تخصصی و ماماهای زایشگاه به شیوه تصادفی و از بیمارستانهای آموزشی شهر مشهد و انتخاب ماما های بهداشت به شیوه خوشه ایو از مراکز بهداشتی بود. ابزار پژوهش، پرسشنامه دو قسمتی شامل اطلاعات فردی و فرم سنجش نگرش مشتمل بر 21 عبارت با حداقل نمره صفر و حداکثر 42 بوده است. واحدهای پژوهش بر اساس نمره کسب شده در سه سطح نگرش موافق، بی نظر و مخالف قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری Chi-Square، t، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون در سطح اطمینان 95% مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نگرش بیشتر متخصصین زنان (80%)، دانشجویان تخصصی (1/61%)، ماماهای زایشگاه (4/81%) و ماماهای مراکز بهداشتی (5/60%)، نسبت به زایمان واژینال پس از سزارین مثبت بود؛ همچنین بین نگرش واحدهای پژوهش بر حسب شغل (p=0.027) و سال فارغ التحصیلی (p=0.049) تفاوت معنی داری وجود داشت. از دیدگاه متخصصین زنان و دانشجویان تخصصی، عدم حمایتهای قانونی مهمترین مانع در ارتباط با زایمان واژینال پس از سزارین بود.
با توجه به نگرش مثبت افراد مورد مطالعه نسبت به زایمان واژینال پس از سزارین، به نظر می رسد جهت ترویج زایمان واژینال پس از سزارین، باید بیشتر به دنبال شناسایی موانع و رفع مشکلات اثر گذار بر عملکرد مناسب در این زمینه بود.