بررسی ارتباط بروز تاکی آریتمی های بطنی و سطح منیزیوم سرم در بیماران مبتلا به سکته قلبی حاد در بیمارستان خاتم الانبیا (ص) زاهدان

بررسی ارتباط کمبود منیزیوم سرم و بروز تاکی آریتمی های بطنی در بیماران مبتلا به سکته قلبی حاد.
یک مطالعه مورد- شاهدی در طی یکسال روی 200 بیمار مبتلا به سکته قلبی حاد (100 بیمار دارای تاکی آریتمی بطنی و 100 بیمار دیگر بدون تاکی آریتمی بطنی) بستری در بخش مراقبتهای ویژه قلبی بیمارستان خاتم الانبیا زاهدان انجام شد. برای تمام بیماران فوق منیزیوم سرم در دو نوبت به فاصله 12 ساعت از هم اندازه گیری شد و کلیه بیماران در طی 24 ساعت اول بعد از سکته قلبی حاد مانیتورینگ قلبی می شدند. هدف اصلی مطالعه بررسی بروز تاکی آریتمی های بطنی و ارتباط آن با هیپومنیزیمی بود.
در 100 بیمار مبتلا به سکته قلبی حاد با تاکی آریتمی بطنی میانگین سنی (P=0.36) 57.2±12.9 و منیزیوم سرم نوبت اول (P=0.051) 1.9±0.46 و منیزیوم سرم نوبت دوم (P=0.003) 2±0.32 بود. 55% این گروه بیماران مذکر بودند که از این تعداد بیماران براساس منیزیوم سرم نوبت اول 39 بیمار دارای هایپومنیزیمی OR=2.4 (حدود اطمینان 1.2=%95 تا 4.8) و بر اساس منیزیوم سرم نوبت دوم 36 بیمار دارای هایپومنیزیمی بودند OR=10.7 (حدود اطمینان 3.9=%95 تا 100. (36.4 بیمار بدون تاکی آریتمی دارای میانگین سنی (P=0.36) 58.9±12.3 و منیزیوم سرم نوبت اول (P=0.051) 2±0.28 و نوبت دوم (P=0.003) 2.1±0.18 بودند. 45% بیماران این گروه مذکر بودند و در این گروه بر اساس منیزیوم سرم نوبت اول 21 بیمار دارای هایپومنیزیمی و بر اساس منیزیوم سرم نوبت دوم تنها 5 بیمار دارای هایپومنیزیمی بودند.
در بررسی های فوق مشخص گردید که هایپومنیزیمی بر اساس منیزیوم سرم نوبت اول ریسک بروز تاکی آریتمی بطنی را تا 2.4 برابر و بر اساس منیزیوم سرم نوبت دوم حتی تا 10.7 برابر افزایش می دهد. لذا هایپومنیزیمی را می توان یکی از علل مهم مساعد کننده بروز عارضه اختلالات آریتمی بطنی بعد از سکته قلبی حاد در نظر گرفت و لذا تشخیص زودرس آن و درمان بموقع آن از عوارض و مرگ و میر بیماران مبتلا به سکته قلبی حاد می کاهد لذا توصیه می گردد در هر بیمار مبتلا به سکته قلبی حاد منیزیوم سرم در بدو بستری اندازه گیری شود تا در صورت وجود هایپومنیزیمی درمان لازم شروع گردد.