شیوع آنمی و فاکتورهای مرتبط باآن در بیماران HIV مثبت

آنمی شایع ترین اختلال هماتولوژیک در افراد HIV مثبت بوده و شیوع آن از 1.3% تا 95% بسته به وضعیت بالینی متغیر است. بعضی مطالعات ارتباط آنمی با CD4 کمتر از 50، جنس زن، نژاد سیاه، سطح ویروس بالاتر از 100000 کپی در میلی لیتر، مصرف زیدوودین و سن بالا را نشان داده اند. این مطالعه با هدف تعیین شیوع انمی و عوامل مرتبط با آن در افراد مبتلا به عفونت HIV انجام گرفت.

143 فرد HIV مثبت یا مبتلا به ایدز (123 مرد، 19 زن) با سن متوسط 37.1±2 سال در این مطالعه وارد شدند. این افراد مراجعین به مراکز مشاوره رفتاری شمیرانات، شمال تهران دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و مرکز تحقیقات ایدز دانشگاه تهران بوده و از اردیبهشت سال 1383 تا بهمن سال 85 به مراکز فوق مراجعه کرده بودند. نمونه خون از بیماران جهت بررسی هموگلوبین گرفته شد. شمارش CD4 توسط فلوسیتومتری انجام گرفت.
آنمی خفیف تا متوسط به صورت هموگلوبین 12 – 8 گرم در دسی لیتر در زنان و 8 تا 14 گرم در دسی لیتر برای مردان تعریف شد. آنمی شدید با هموگلوبین کمتر از 8 گرم در دسی لیتر تعریف گردید.

میانگین CD4 در کل بیماران 394.5±229.2 سلول در میلی متر معکب (حداقل 30 و حداکثر 1413.5) و میانگین هموگلوبین 13.5±2.1 گرم در دسی لیتر (حداقل 8.1 و حداکثر 19.9) بود. آنمی خفیف تا متوسط در 46% بیماران دیده شد. هیچکدام آنان آنمی شدید نداشتند. اختلاف معنی داری بین بیماران آنمیک و بیماران دارای هموگلوبین طبیعی از نظر سن، جنس، مرحله بیماری (HIV/AIDS)، تعداد CD4 و درمان ضد تروویرال مشاهده نگردید. ولی از بابت راه احتمالی انتقال HIV بین بیماران آنمیک و بیماران دارای هموگلوبین طبیعی اختلاف معنی داری ملاحظه شد (p<0.05).

این مطالعه نشان داد که آنمی خفیف تا متوسط شکل شایع در افراد HIV مثبت می باشد ولی نوع شدید آن در بیماران ما شایع نیست.