کشت و آنتی بیوگرام باکتری های هوازی ایجاد کننده ی عفونت های مزمن گوش میانی در زنجان

عفونت مزمن گوش میانی یکی از متداول ترین بیماری های مزمن عفونی در تمام جهان می باشد. این مطالعه جهت تعیین ارگانیسم های مولد عفونت مزمن گوش میانی و بررسی الگوی مقاومت های دارویی باکتری های جدا شده در زنجان می باشد.
این مطالعه خوشه ای- مقطعی، بر روی 100 بیمار با عفونت مزمن گوش میانی در محدوده سنی 18 تا 45 سال انجام گرفت. از ترشحات گوش میانی بیماران در اتاق عمل نمونه گیری به عمل آمده و نمونه ها روی 4 محیط مختلف کشت داده شد. پس از انجام آزمون های تشخیصی و تعیین هویت باکتری ها، میزان حساسیت آن ها به آنتی بیوتیک های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت.
شایع ترین باکتری ها عبارت بودند از: سودوموناس آئروژینوزا (24.7 درصد)، استافیلوکوکوس اورئوس (17.6 درصد) وگونه های پروتئوس (15.2 درصد). نتایج حاصل از آزمایش آنتی بیوگرام باکتری های جدا شده به شرح زیر است: سودوموناس آئروژینوزا بیشترین مقاومت را به سفیکسیم و کوتریموکسازول (100 درصد) داشته، مقاومت استافیلوکوکوس اورئوس نسبت به کوتریموکسازول، آمپی سیلین و اگزاسیلین 90 درصد بوده و میزان مقاومت پروتئوس نسبت به کوتریموکسازول 70 درصد و سفیکسیم 50 درصد بود.
با توجه به دخالت باکتری های متعدد در عفونت های مزمن گوش میانی و هم چنین شیوع بالای مقاومت های آنتی بیوتیکی در آن ها، نتایج این تحقیق لزوم تعیین هویت میکروب های مولد عفونت مزمن گوش و انجام آزمون های آنتی بیوگرام را قبل از شروع هرگونه اقدام درمانی مطرح می نماید.