تعیین ارزش غذایی دانه تریتیکاله در مقایسه با دانه گندم و جو در تغذیه گوسفند زل

تریتیکاله گیاهی است که از تلاقی گندم و چاودار حاصل شده است. این گیاه در مناطق خشک، سرد و در ارتفاعات همراه با خاکهای ضعیف و شنی که گندم و جو قابلیت تولید کمی دارند، قادر به سازگاری با محیط و تولید مناسب می باشد و دانه این گیاه از نظر شکل ظاهری شبیه گندم است ولی از نظر پروتئین موجود در دانه نسبت به دانه گندم و جو برتری دارد.
در این تحقیق از 16 راس گوسفند نر نژاد زل در قالب طرح آماری کاملا تصادفی مشتمل بر 4 تیمار و هر تیمار دارای 4 تکرار استفاده شد. جیره خوراکی از چهار گروه شامل دانه های گندم قدس، جو والفجر و دو رقم تریتیکاله PGSو MUSS تشکیل شد. نتایج نشان داد که از نظر خوشخوراکی (مصرف ماده خشک) دانه جو نسبت به دانه گندم دارای برتری معنی داری بوده است. (P<0.05) اگر چه بین مقدار مصرف ماده خشک دو رقم تریتیکاله و گندم تفاوت معنی داری مشاهده نشد ولی دو رقم تریتیکاله از این حیث نسبت به گندم برتری داشته اند (کاه و دانه بصورت مخلوط خورانده شده است).
ضریب قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، چربی خام، (NFE) در دانه های مورد شرح یکسان و تفاوت معنی داری بین آنها مشاهده نشد. همچنین انرژی خام، مجموع مواد مغذی قابل هضم (TDN)، انرژی قابل هضم و انرژی متابولیسمی دانه ها همین روند را نشان دادند.
نتایج فوق نشان می دهد که با توجه به قابلیت هضم و انرژی زایی یکسان می توان از دانه رقم های تریتیکاله در جایگزینی با دانه جو و بویژه دانه گندم که مصرف انسانی دارد، در تامین بخشی از کنسانتره دامها مخصوصا گوسفند استفاده کرد.