عدم نیاز به اخذ برائت در عملیات جراحی و طبی

از دیرباز این پرسش مطرح بوده است که آیا پزشک در صورت آسیب دیدن یا از بین رفتن بیمار در فرآیند درمان ضامن است یا خیر؟
بحث: در این نوشتار پس از بررسی دو نظریه فقهای شیعه و ادله موافقان و مخالفان نتیجه گرفته شده است که ادله موافقان از اثبات این مدعا در مورد ضمان پزشک قاصر است. با توجه به اینکه در دنیای امروز، پزشک سال ها در دوره های عمومی و تخصصی به طور نظری و عملی کار می کند و در نهایت پس از فراغت از تحصیل نسبت به اجرای قواعد و نظام ها و مهارت های پزشکی با رعایت شوون الهی و انسانی سوگند یاد می کند، اینکه قایل شویم: اصل بر ضمان پزشک است، دور از عدالت به نظر می رسد.
البته در اینکه پزشک در فرایند درمان اگر تعدی و تفریط کرده باشد بدون شک ضامن است بحثی نیست لکن اصل بر ضمانت و مجبور به جبران خسارت بودن او (مستفاد از موادی از قانون مجازات اسلامی) محل تامل بلکه محل اشکال است. به نظر می رسد در بازنگری جدید، اصل بر عدم ضمان یعنی عدم نیاز به اخذ برائت از پزشک باشد، این یعنی مفاد قاعده احسان که از موارد مسقط ضمان است.