علل رویگردانی مادران باردار از مراجعه به مراکز بهداشتی درمانی شهری (شهرستان ساری) جهت انجام مراقبت های بهداشتی

انجام صحیح مراقبت های دوران بارداری برای مادران باردار، یکی از سیاست های بهداشتی کشور ما است. در مراکز بهداشتی درمانی شهری بر خلاف روستاها بیش از نیمی از جمعیت زنان باردار تحت پوشش، یا به مراکز، مراجعه نکرده و یا فقط برای اموری مانند واکسیناسیون مراجعه می نمایند. این تحقیق یک پژوهش توصیفی است با این سوال پژوهشی که علل عدم مقبولیت مراکز بهداشتی درمانی شهری کدام است؟ جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه ای که شامل مشخصات جمعیت شناسی، علل عدم مراجعه زنان باردار به مراکز بهداشتی درمانی شهری و طرح پیشنهادات مادران در جهت بهبود کیفیت ارائه خدمات در این مراکز بود انجام شد. نمونه مورد مطالعه شامل300 نفر از زنان بارداری است که به طور منظم به مراکز بهداشتی درمانی شهری مراجعه نمی کنند. پس از تایید اعتبار علمی و عملی پرسشنامه با استفاده از متون علمی و نظرات اساتید فن و مطالعه راهنما، اطلاعات جمع آوری شد و با استفاده از نرم افزار SPSS و روش های آماری توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که 32 درصد از مادران باردار، تمایل دارند که توسط پزشک متخصص مراقبت شوند. 24 درصد علت عدم مراجعه به مراکز را نامناسب بودن ساعت کاری و 19 درصد کیفیت نامطلوب ارایه خدمات در مراکز بهداشتی درمانی را علت عدم مراجعه خود به آنجا ذکر کرده اند. 26 درصد از نمونه های مورد مطالعه، بهبود فضای فیزیکی و 27 درصد ارائه خدمات تخصصی از جمله سونوگرافی را از مهم ترین راه های جلب زنان باردار به این مراکز دانسته اند. در مجموع نامناسب بودن فضای فیزیکی مراکز بهداشتی، کمبود تجهیزات، عدم استفاده از نیروهای ماهر جهت کنترل و برخورد مناسب با عوارض و درمان بارداری های پر خطر، آگاهی ناکافی کارکنان بهداشتی در زمینه بهداشت باروری، نبودن ارتباط مناسب بین مراکز بهداشتی درمانی، بیمارستان های تخصصی و پزشکان متخصص، از مهم ترین علل کاهش مقبولیت و رویگردانی زنان باردار ساکن شهرها از مراکز بهداشتی درمانی بود.