بررسی ارتباط بیان ژن آنتی ژن اختصاصی پروستات و فعالیت آنزیم تلومراز در بیماران مبتلا به سرطان پستان در شهر تبریز

سرطان پستان متداول ترین بیماری در بین زنان است. در گسترش و پیشرفت سرطان پستان مجموعه ای از تومور مارکرهای مختلف از جمله آنتی ژن اختصاصی پروستات و آنزیم تلومراز مورد نظر می باشند. هدف از این مطالعه ارزیابی رابطه بیان ژن آنتی ژن اختصاصی پروستات و تلومراز در بیماران مبتلا به سرطان پستان و گروه کنترل است.
در این مطالعه موردی- شاهدی تعداد 25 زن مبتلا به تومورهای خوش خیم پستان به عنوان گروه کنترل و 35 زن مبتلا به سرطان پستان به عنوان گروه مورد وارد مطالعه شدند. میزان بیان mRNA آنتی ژن اختصاصی پروستات با تکنیک RT-PCR، فعالیت تلومراز با روش PCR – ELISA و پروتئین آنتی ژن اختصاصی پروستات با تکنیکChemiluminescene در کلیه تومورها اندازه گیری شد.
با بکارگیری روش TRAP فعالیت آنزیم تلومراز در تمام نمونه های سرطانی مبتلا به سرطان پستان مثبت ارزیابی شد. تفاوت مقادیر نسبی فعالیت آنزیم تلومراز در تمام مراحل و درجات توموری از لحاظ آماری معنی دار بود(05/0p<). تنها در نمونه های خوش خیم و مرحله و درجه یک توموری mRNA آنتی ژن اختصاصی پروستات نمایان شد. تفاوت سطوح سیتوزول تومورال بین افراد مورد و شاهد و همچنین بین کلیه مراحل و نیز درجات مختلف توموری کاملا معنی دار بود. در نهایت همبستگی معکوس بین سطح تومورال آنتی ژن اختصاصی پروستات و فعالیت آنزیم تلومراز در افراد بیمار مشاهده شد.
نتایج بدست آمده از این مطالعه ارتباط معنی دار معکوس بین سطح بیان mRNA و افزایش بیان ژن تلومراز در توسعه و گسترش سرطان پستان نشان داد. بنابراین اندازه گیری فعالیت آنزیم تلومراز می تواند بعنوان یک مارکر بیولوژیکی مطلوب همراه با آنتی ژن اختصاصی پروستات در تشخیص سرطان پستان محسوب گردد.