محاسبه دوز ناشی از چشمه I مدل 6711 و تعیین پارامترهای دوزیمتری آن در فانتوم آب و بافت

دراین پژوهش که با استفاده از روش مونت کارلو دوز نسبی ناشی از چشمه I125مدل 6711 محاسبه و پارامترهای دوزیمتری TG-43، که توسط انجمن فیزیک پزشکان آمریکا مصوب شده اند، برای فانتوم آب و بافت تعیین شده است.
چشمه I125 مدل 6711 توسط شرکت آمرشام طراحی شده و مورد تائید انجمن فیزیک پزشکان آمریکا می باشد که برای انجام محاسبات، در مرکز یک فانتوم مکعبی به ابعاد 30× 30 ×30 سانتیمتر مکعب از آب و بافت در نظر گرفته شده است. سپس تغییرات دوز جذبی را در امتداد موازی و عمود بر محور چشمه با استفاده از کد MCNP 4C محاسبه نموده ایم. در شبیه سازی مونت کارلو، آب با چگالی 1 گرم بر سانتیمتر مکعب و تشکیل شده از دو اتم هیدروژن و یک اتم اکسیژن منظور شده است؛ و بافت با چگالی 04/1 گرم بر سانتیمتر مکعب و ترکیب اتمی دقیق استفاده شده است.
در این پژوهش تغییرات درصد دوز عمقی (PDD)[1] در راستای محورهای موازی و عمود بر چشمه و به فاصله 1/0 میلیمتر به کمک تالی F6:p و با خطای کمتر از 5% محاسبه شده است؛ با استفاده از این داده ها، منحنی های هم دوز برای PDDهای 125%، 100%، 75%، 50% و 25% استخراج و رسم شده است. همچنین پارامترهای دوزیمتری تابع نامتقارنی F(r،θ) و تابع توزیع دوز شعاعی g(r) نیز برای این چشمه محاسبه شده است و برای مواردی با نتایج دیگران مقایسه شده است.
تغییرات درصد دوز عمقی و پارامترهای دوزیمتری محاسبه شده در این پژوهش مطابقت خوبی با نتایج تجربی دیگران دارد و می توان از آنها در بهبود براکی تراپی با این چشمه استفاده نمود. دوز جذب شده و شیب تغییرات دوز در نقاط نزدیک به چشمه خیلی زیاد است؛ و در این نواحی فقط با شبیه سازی مونت کارلو محاسبات دوز به صورت دقیق امکان پذیر است. این نتایج بیانگر کاربست مفید کد MCNP 4C در محاسبات دوزیمتری و حوزه های دیگر فیزیک پزشکی می باشد.