بررسی اثر ترامادول با دوزهای 50 و 100 میلی گرم در ترکیب با لیدوکایین 2% در بی حسی اپیدورال در اعمال جراحی ارتوپدی اندام تحتانی

ترامادول، یک مسکن با خواص ترکیبی آگونیست مخدر یا مهار کننده باز جذب مونوآمین است که ممکن است به عنوان یک مسکن و مکمل ضد درد در حول و حوش عمل مفید باشد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر ترامادول با دوزهای 50 و 100 میلی گرم در ترکیب با لیدوکایین 2% در بی حسی اپیدورال در اعمال جراحی ارتوپدی اندام تحتانی می باشد.
این مطالعه به صورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی، طراحی و اجرا شد. مطالعه بر روی دو گروه 25 نفره از بیمارانی که تحت عمل جراحی ارتوپدی اندام تحتانی قرار گرفته بودند، انجام گرفت. بی حسی اپیدورال با استفاده از سوزن اپیدورال شماره 18 در وضعیت لترال در بیماران انجام گرفت. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول، 20 میلی لیتر لیدوکایین 2% به همراه 50 میلی گرم ترامادول دریافت کردند. در گروه دوم، میزان دریافتی ترامادول به همراه لیدوکایین، 100 میلی گرم بود. شروع بلوک حسی و بالاترین بلوک حسی، امتیاز آرامبخشی، درخواست مجدد مسکن، وضعیت همودینامیک بیماران و در نهایت عوارض جانبی در دو گروه مقایسه شد.
هیچ گونه تفاوت معنی دار آماری در مشخصات دموگرافیک و متغیرهای اصلی بی حسی و عوارض جانبی بدست نیامد(05/0=p). اگر چه تنها فشار خون سیستولیک در طی انجام عمل جراحی در دو گروه کاهش معنی داری داشته است ولی این شدت کاهش در بین دو گروه از لحاظ آماری تفاوتی نداشت.
نتایج این مطالعه حاکی از آن است که افزودن ترامادول به لیدوکایین می تواند سطح معینی برای بی حسی ایجاد نماید و افزایش دوز ترامادول در حد 100 میلی گرم در مقایسه با مقدار 50 میلی گرم، تاثیری در اثربخشی و عوارض جانبی آن ندارد.