مطالعه مقدماتی طرح ملی غربالگری شنوایی نوزادان ایران در بیمارستان های شهید اکبرآبادی و میرزاکوچک خان تهران (تیر 1382 لغایت شهریور 1383)

هدف از مطالعه مقدماتی حاضر از یک سو تعیین شیوع کم شنوایی حسی- عصبی شدید تا عمیق دو طرفه در جمعیت نوزادان بخش های مراقبت عادی و مراقبت ویژه و از سوی دیگر تعیین میزان سودمندی و هزینه- اثر بخشی غربالگری شنوایی نوزادان در بیمارستان های هدف تهران بوده است.
در این مطالعه کلیه نوزادان زنده متولد شده در بیمارستان های دانشگاهی شهید اکبرآبادی و میرزاکوچک خان شهر تهران از تیر ماه 1382 لغایت شهریورماه 1383 قبل از ترخیص از بیمارستان مورد عمل غربالگری شنوایی قرار گرفتند. عمل غربالگری درشرایط استاندارد مطالعه اجرا شد. برنامه اجرایی طی سه مرحله به قرار زیر بود: غربالگری اولیه، غربالگری مجدد و در مرحله سوم، ارزیابی های کامل ادیولوژیک به صورت پاسخ های رفتاری رفلکسی، الکتروفیزیولوژیک و فیزیولوژیک تشخیصی در مورد نوزادان اجرا شد. در مطالعه حاضر روش غربالگری مورد استفاده TEOAEs اکوستیکی بود. در جمعیت نوزادان با معیارهای خطر بالا به ویژه در بخش مراقبت ویژه پیگیری های الکتروفیزیولوژیک و رفتاری مرحله سوم حتی در مورد نوزادانی که دارای پاسخ OAEs بودند، اجرا گردید.
نتایج حاصل از این مطالعه روی 8490 نوزاد زنده متولد شده در بیمارستان های هدف تهران نشان داد که 7/89% از نوزادان دارای پاسخ های OAEs در مرحله اول غربالگری بودند و3/10% نیز بدون پاسخ OAE گزارش شدند. 873 نوزاد جهت پیگیری به مرحله دوم برنامه ارجاع شدند که در مجموع 571 نوزاد به صورت مراجعه خودکار یا تماس تلفنی، نامه و یا سایر روش های پیگیری در مرحله دوم غربالگری مراجعه کردند. میزان شیوع کم شنوایی حسی- عصبی دو طرفه شدید تا عمیق در جمعیت نوزادان بخش مراقبت عادی، 4-1 در هر 1000 تولد زنده برآورد شد در حالی که این میزان شیوع در نوزادان یخش مراقبت ویژه، 5/2 الی 6/4 در هر یک صد تولد برآورد گردید. از کل 8490 نوزاد بررسی شده تعداد دوازده نفر دچار کم شنوایی حسی- عصبی دو طرفه شدید تا عمیق تشخیص داده شدند.
بررسی های ناشی از نتایج این مطالعه، حاکی از سودمندی و مقرون به صرفه بودن آن می باشد.