بررسی تجارب دانشجویان از برنامه درسی مستتر در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

با توجه به تاثیر برنامه درسی مستتر و اهمیت آن در آموزش دانشجویان پرستاری و مامایی که باعث تاثیر بر کیفیت مراقبتهای ارائه شده توسط آنها می گردد، پژوهش حاضر با هدف بررسی تجارب دانشجویان پرستاری و مامایی در مورد برنامه درسی مستتر انجام شد.

این پژوهش بصورت ترکیبی (survery phenomenology) در دو مرحله بر روی دانشجویان ترم 8 پرستاری و مامایی انجام شد. شیوه جمع آوری اطلاعات در مرحله اول با استفاده از مصاحبه آزاد بود که در آن از دانشجویان مورد مصاحبه در مورد درک آنها ازبرنامه درسی مستتر، تجارب یادگیری از برنامه درسی مستتر و منابع درسی مستتر سوال شد. سپس مصاحبه ها بر روی کاغذ برگردانده شد و با استفاده از روش اشتروبرت تجزیه وتحلیل شد و در مرحله دوم با استفاده از پرسشنامه اطلاعات جمع آوری و تجزیه و تحلیل گردید.

تمامی دانشجویان این نوع برنامه درسی را در طی دوران تحصیل خود تجربه کرده بودند و در بیشتر موارد آنرا مهمتر از برنامه درسی می دانستند. در پاسخ به سوال دوم، دانشجویان موارد زیادی از یادگیری های خود را ناشی از برنامه درسی مستتر ذکر کردند که شامل یادگیری های مثبت و منفی و یادگیری های فردی و گروهی بود. آنها منابع یادگیری های مستتر خود را اساتید، پرسنل پرستاری و مامایی، دانشجویان، بیماران، رسانه های جمعی و گروه های دیگر شاغل در علوم پزشکی ذکر کردند که در این بین نقش مربیان و پرسنل را مهمتر از سایر منابع می دانستند. از مصاحبه های دانشجویان نتیجه گرفته شد که اعتقادات، فرهنگ و شخصیت افراد در درک آنها از برنامه درسی مستتر موثر است.

نتیجه گیری و توصیه ها: 

دانشجویان برنامه درسی مستتر را در یادگیری های خود موثر می دانستند که باعث ایجاد رفتارهای باثبات تر در آنها می شد. انجام پژوهشهای مشابه در سایر گروه ها توصیه می شود.