مکانیسم مقاومت دارویی در سرطان
بسیاری از سرطان ها در طی درمان با داروهای شیمی درمانی نسبت به اثرات درمانی داروی مصرفی، مقاوم می شوند. مکانیسم های مختلفی در ارتباط با مقاومت دارویی پیشنهاد شده است. یکی از مهم ترین دلایل مقاومت به دارو، بیان بالای پروتئین های غشایی وابسته به ATP، از دسته خانواده بزرگ ناقلین غشایی (ATP Binding Cassette) ABC می باشد. از این خانواده، ناقل غشایی با وزن مولکولی KDa170 با نام گلیکوپروتئین P، نقش مهمی را در مقاومت دارویی بر عهده دارد. دیگر پروتئین های غشایی از خانواده MRP (Multidrug Resistance associated Protein)، نیز در مقاومت دارویی دخیل می باشند. پروتئین های ABC در سلول های طبیعی نیز بیان می شوند. پروتئین های مذکور وظیفه نقل و انتقال سوبستراهای آندوژن را بر عهده دارند. بیان بالای این پروتئین ها در سلولهای سرطانی، مهمترین مانع بر سر راه درمان سرطان به شمار می رود. در این مقاله مروری، مکانیسم های سلولی مقاومت دارویی و نیز خانواده بزرگ پروتئین های ناقل غشایی دخیل در مقاومت دارویی، به اختصار توضیح داده می شوند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.