بررسی تاثیر پودر اکسید آلومینیوم بر برخی خواص فیزیکی یک آکریل گرما پخت

پیام:
چکیده:
زمینه و هدف
رزینهای آکریلی عایق حرارتی هستند و این مشکل عمده آنها به عنوان مواد بیس دنچر است. افزودن ذرات اکسید آلومینیوم این نقیصه را تا حدودی برطرف می نماید اما سنجش سایر خواص فیزیکی رزین اصلاح شده با پودر اکسید آلومینیوم ضروری است. هدف از این مطالعه بررسی استحکام عرضی، خمش عرضی، ضریب کشسانی و سختی رزین آکریلی اصلاح شده با پودر اکسید آلومینیم میباشد.
مواد و روش ها
این مطالعه یک مطالعه تجربی آزمایشگاهی بود. در این تحقیق سه گروه 20 تایی نمونه رزینی (آکریل گرما پخت Meliodent، Bayer UK) تهیه شدند. گروه اول شامل گروه شاهد (پودر رزین خالص) گروه دوم شامل نمونه های پودر رزینی همراه با 15% وزنی ذرات اکسید آلومینیوم (Martinswerk، Germany) و گروه سوم شامل نمونه های پودر رزینی همراه با 20% وزنی ذرات اکسید آلومینیوم بود. جهت تهیه نمونه ها از روش مفل گذاری استاندارد استفاده شد. جهت تعیین آزمون استحکام عرضی و خمش عرضی، ضریب کشسانی از دستگاه Universal testing machine (Dartec) و نمونه هایی با ابعاد 65X10X2.5mm استفاده شد. بارگذاری با سرعت 1mm/min و سختی نمونه ها با استفاده از دستگاه سختی سنج برینل و نمونه هایی با ابعاد 20x20x5mm انجام شد. یافته های آزمون ها با تست آماری آنالیز واریانس و تست دانکن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته، مقادیر P<0.05 معنی دار تلقی شد. نتایج براساس mean±SD بیان گردیده است.
یافته ها
میانگین خمش عرضی بین دو گروه آزمایش و گروه شاهد تفاوت معنی داری نشان داد(P.V=0.004) بین دو گروه آزمایش با استفاده از تست دانکن تفاوتی دیده نشد. بین میانگین ضریب کشسانی دو گروه آزمایش و گروه شاهد تفاوت معنی دار بود(P.V=0.007) ولی با استفاده از تست دانکن بین دو گروه آزمایش تفاوتی وجود نداشت. بین استحکام عرضی و سختی سطحی سه گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت.
نتیجه گیری
افزودن هر فازی به رزین می تواند بر خواص ماده موثر باشد. نتایج این مطالعه موید کاهش خمش عرضی و افزایش ضریب کشسانی است. همچنین طبق نتایج این مطالعه افزودن ذرات اکسید آلومینیوم تاثیری بر استحکام عرضی و سختی رزین ندارد. لذا می توان پیشنهاد نمود که از ترکیب فوق به جای رزین متداول در ساخت بیس دنچر استفاده نمود، از خصوصیات حرارتی و تا حدی بهبود خواص فیزیکی آن بهره جست.
زبان:
فارسی
در صفحه:
606
لینک کوتاه:
magiran.com/p477190 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!