بررسی شاخص های اپیدمیولوژیک و میزان درگیری بافت های دهانی و غدد لنفاوی گردنی در مبتلایان به انواع لنفوما به بخش هماتولوژی بیمارستان شریعتی و یک کلینیک خصوصی خون در تهران طی سال 1381

لنفوما که هفتمین بدخیمی شایع در انسان می باشد یکی از نئوپلاسمهایی است که ممکن است در حفره دهان و یا به صورت درگیری غدد لنفاوی گردنی- صورتی مشاهده شود. با توجه به متفاوت بودن خصوصیات اپیدمیولوژیک این بیماری در مناطق جغرافیایی مختلف تحقیق حاضر با هدف مشخص نمودن شاخص های اپیدمیولوژیک و میزان درگیری بافتهای دهانی، صورتی گردنی در مبتلایان به انواع لنفوما مراجعه کننده به بیمارستان دکتر شریعتی تهران و یک کلینیک خصوصی خون در سال 1381 انجام پذیرفت.
این مطالعه به صورت توصیفی و مقطعی با استفاده از تکنیک مشاهده و مصاحبه با ثبت در پرسشنامه انجام شد. روش نمونه گیری از نوع غیر احتمالی آسان و متغیرهای تحقیق شامل سن، جنس، نوع لنفوما، طبقه بندی کلینیکی و هیستولوژیکی بیماری، محل و نوع ضایعات دهانی، درگیری عقده های لنفاوی صورتی- گردنی و نتایج بررسی های پاراکلینیکی بود.
در مجموع 425 بیمار شامل 182 بیمار هوچکین (HD) با متوسط سنی 31.2±14.5 و (نسبت 1.6 مرد به زن) و 243 بیمار نان هوچکین (NHL) با متوسط سنی 41.8±16.1 (نسبت 2.2 مرد به زن) مورد بررسی قرار گرفتند. شایعترین علامت هنگام مراجعه در HD لنفادنوپاتی مدیاستن و ریه و سپس لنفادنوپاتی گردنی و در NHL لنفادنوپاتی گردنی بود. در HD لنفادنوپاتی تحت فکی (3.8%) بدون درگیری دهان و در NHL به ترتیب لنفادنوپاتی تحت فکی (11%)، درگیری غدد بزاقی تحت فکی و زیر زبانی (2.1%) ضایعات زخمی دهانی (1.6%) و تورم لوزه (0.8%) نشان داده شد. نودولار اسکلروزیس شایعترین شکل هیستوپاتولوژیک در این بررسی بود.
با توجه به شیوع بالای لنفادنوپاتی گردنی در NHL و درگیری دهانی در 4.5% موارد این بیماری بر اهمیت معاینات دقیق تر دندانپزشکی و دهان تاکید می گردد.