بررسی میزان آگاهی بهورزان شهرستانهای یزد و تفت از بهداشت دهان و دندان در سال 1379

آموزش بهداشت اولین مرحله مراقبتهای بهداشتی و مهمترین وظیفه بهورزان به عنوان مسئولان ارائه ساده ترین اصول بهداشتی در جوامع روستایی است. هدف از آموزش، کمک به مردم در شناسایی طبقه بندی و پیدا کردن راه حل مشکلات بهداشتی خود است و بهورزان در خانه های بهداشت در این زمینه فعالیت می نمایند. این مطالعه با هدف بررسی میزان آگاهی بهورزان شهرستانهای یزد و تفت از بهداشت دهان و دندان در سال 1379 انجام گردید. نوع مطالعه توصیفی و روش تحقیق مقطعی می باشد. روش نمونه گیری به صورت سرشماری و جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه صورت گرفت. اطلاعات از 134 بهورز شاغل در خانه های بهداشت دو شهرستان مذکور (62 نفر مرد و 72 نفر زن) به وسیله پرسشنامه ای شامل اطلاعات فردی و 16 سؤ ال به منظور تعیین میزان آگاهی در مورد ساختمان دندان، دندانهای شیری، اصول آموزش بهداشت دهان و دندان و نحوه ارائه فعالیتهای مربوط به آن جمع آوری گردید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS و آزمون t صورت گرفت. یافته ها نشان داد 78 نفر (5/58%) آگاهی خوب، چهل نفر (6/29%) آگاهی متوسط و 16 نفر (9/11%) آگاهی ضعیف داشتند. آزمون آماری t ارتباط معنی داری را بین سطح آگاهی و جنس نشان داد، به عبارت دیگر زنان به شکل معنی داری آگاهی بیشتری در زمینه بهداشت دهان و دندان نسبت به مردان داشته اند. (002/0P.V=) با افزایش سن میزان آگاهی کاهش داشته و آزمون آماری آنالیز واریانس اختلاف بین گروه های سنی را معنی دار نشان داد (0001/0P.V=)، از نظر سابقه کار و محل آموزش اختلاف معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد اگر چه با افزایش سابقه کار آگاهی کاهش یافته بود. در مجموع بیشتر بهورزان سطح آگاهی متوسط و خوب داشتند و می توان گفت مربیان آموزشگاه های بهورزی استان یزد رسالت خویش را در رابطه با آموزش بهداشت دهان و دندان به خوبی انجام داده اند اما در بعضی موارد کمبودهایی وجود دارد که باید نسبت به رفع آن اقدام کرد.