نقش نهشته های الیگوسن و نئوژن در سیستم نفتی حاشیه شمال شرق فروافتادگی دزفول

فروافتادگی دزفول بخشی از حوضه رسوبی زاگرس است که یکی از نفت خیزترین مناطق جهان به شمار می رود. در این فروافتادگی نهشته شدن رسوبات در طول زمان زمین شناسی روندی پیوسته داشته است که توسط دوره های کوتاه مدت عدم رسوبگذاری قطع شده است. در این منطقه، نهشته های الیگوسن و جوانتر شامل سازندهای آسماری، گچساران، رازک، میشان، آغاجاری و بختیاری هستند. این سازندها در سطح منطقه با نرخ بالایی نهشته شده اند و سنگ شناسی، ضخامت و الگوی گسترش آنها در سطح منطقه متفاوت با سازندهای قدیمیتر می باشد. این ویژگی ها نقش مهمی در سیستم نفتی این منطقه داشته است. که موجب شده مطالعه سنگ منشا بدون لحاظ کردن آنها کامل نباشد. در مطالعه حاضر از داده های 13 چاه استفاده شده است و از روش های مدل سازی تاریخچه ی تدفین و حرارتی، به بررسی تاثیرات نهشته شدن رسوبات الیگوسن و جوانتر بر روی سنگ منشا کژدمی(آلبین) پرداخته شده است. در این مطالعه نقش تعیین کننده ی این رسوبات در سیستم نفتی منطقه بررسی شده است و نشان می دهد زایش نفت و پراکندگی میدان های نفتی تا حد زیادی تحت تاثیر الگوی گسترش این نهشته ها می باشد و سنگ مخزن، سنگ پوش و سنگهای رویین (Overburden Rocks) این سیستم نفتی را تشکیل می دهند و هم زمان با نهشته شدن این رسوبات تله های نفتی تشکیل شده اند. لذا در مدلسازی حرارتی سنگ منشاء در این منطقه، این نهشته ها باید با دقت بیشتری مورد توجه قرار گیرند.