رضایتمندی اهداکنندگان خون از سازمان انتقال خون ایران و عوامل مرتبط با آن در سال 1382

سابقه و هدف تامین خون کافی و سالم برای نیازمندان به خون و فرآورده های خونی وظیفه اصلی سازمان انتقال خون ایران می باشد، لذا بررسی میزان رضایتمندی اهداکنندگان از شرایط اهدا، نحوه ارتباط پزشک و پرسنل خون گیری با اهداکننده و سهولت دسترسی به مراکز خون گیری در جلب اهداکنندگان سالم و مستمر و افزایش تعداد آن ها و نهایتا تامین خون سالم و کافی اهمیت به سزایی دارد. تحقیق حاضر به منظور آگاهی علمی و منطقی از میزان رضایتمندی اهداکنندگان جهت استفاده برنامه ریزان و مسؤولان واحدهای فنی و آموزش، جذب و حفظ اهداکنندگان سازمان انتقال خون انجام شده است.
مواد وروش ها مطالعه انجام شده از نوع توصیفی تحلیلی بود. نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای، فرمول های آماری و تعیین شاخص رضایتمندی مشخص شدند. جامعه مورد مطالعه شامل حجم کل اهداکنندگان(2508 نفر) بود و پرسش نامه ها از طریق مراجعه مستقیم پرسشگران به هر یک از اعضای جامعه مورد مطالعه تکمیل شد. یافته ها توسط آزمون های آماری کای دو(Chi-square) و (T-test)t با نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها بین نحوه مواجهه، ارتباط پزشک و پرسنل خونگیری در طی مدت مشاوره و خونگیری و هم چنین مراقبت های پس از اهدای خون با میزان رضایتمندی ارتباط مستقیم وجود داشت. بین شرایط فیزیکی محل خونگیری و خدمات ارایه شده پس از اهدای خون، با میزان رضایتمندی ارتباط مستقیم وجود داشت. بین تحصیلات و شاخص کلی رضایت، اختلاف معنی داری وجود داشت به این معنی که هر چقدر تحصیلات بالاتر رود، میزان رضایت پایین می آید(05/0 p<). بین جنس مذکر و مؤنث، اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. میزان رضایت از مراکز سیار به شکل معنی داری بیشتر از مراکز ثابت بود(006/0= p). در مورد دفعات مراجعه برای اهدای خون، رضایت گروه مراجعه کنندگان مجدد(دو بار بیشتر) بیشتر از گروهی بود که یک بار مراجعه کرده بودند(04/0= p).
نتیجه گیری بیشترین سطح رضایت اهداکنندگان از نحوه مواجهه و ارتباط پرسنل بخش خونگیری طی مدت خونگیری با اهداکنندگان می باشد و کمترین سطح رضایت اهداکنندگان از فواصل مکانی پایگاه های اهدای خون و سهولت دسترسی به پایگاه های انتقال خون است و سطح رضایت بالاتر از میزان 50% می باشد.