بررسی همبستگی میان کموتاکسی نوتروفیل های خون و پوسیدگی دندان

علاوه بر میکروارگانیسم ها، عوامل متعدد دیگری نیز در ایجاد پوسیدگی دندان دخالت دارند که پاسخ های ایمنی میزبان از جمله آنها می باشند. از میان عوامل مختلف سیستم ایمنی، در مورد نقش نوتروفیل ها در جلوگیری یا بروز پوسیدگی دندان، علیرغم اینکه بعنوان اولین خط دفاعی بحساب می آیند، تحقیقات چندانی صورت نگرفته است. با توجه به مطالب فوق این تحقیق با هدف تعیین میزان کموتاکسی نوتروفیل های خون در افراد مبتلا به پوسیدگی دندان انجام پذیرفت.
برای انجام این مطالعه توصیفی، 50 نفر از دانشجویان دندانپزشکی سال های چهارم، پنجم و ششم که مبتلا به پوسیدگی دندان بودند، انتخاب شدند. سپس جهت انجام آزمایش کموتاکسی، میزان 10 میلی لیتر خون هپارینه از نمونه ها گرفته شد و پس از جداسازی نوتروفیل ها با استفاده از دکستران، اقدام به اندازه گیری میزان کموتاکسی این سلول ها با استفاده از روش Modified Boyden شد. داده ها توسط آزمونهای آماری ANOVA، t و تعیین ضریب همبستگی Pearson مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
براساس آزمایش مزبور، میزان کموتاکسی نوتروفیل ها در افراد مورد مطالعه، حدود 08/12±38/94 میکرومتر برآورد گردید. با انجام آزمونهای آماری مشخص شد که بین کموتاکسی نوتروفیل ها و DMF، همبستگی و اختلاف آماری معنی داری وجود ندارد. اما با مقایسه میزان کموتاکسی نوتروفیل ها با درجه پوسیدگی فعال، بین درجات صفر و 5 (000/0≈P) و درجات 1 و 5 (016/0≈P) پوسیدگی فعال، از لحاظ میانگین کموتاکسی نوتروفیل ها، اختلاف آماری معنی دار مشاهده شد.
براساس یافته های بدست آمده از این تحقیق می توان چنین نتیجه گیری کرد که در بروز پوسیدگی دندان، احتمالا نقص در کموتاکسی نوتروفیل ها مطرح نمی باشد. به عبارت بهتر، نه تنها در مورد پوسیدگی به نقص در کموتاکسی این سلول برخورد نمی شود بلکه احتمالا کموتاکسی آن، ارتباط مستقیمی با درجه فعال بودن پوسیدگی دارد. البته جهت اثبات فرضیه فوق، به انجام تحقیقات بیشتر نیاز می باشد.