مقایسه استحکام باند برشی براکت های ارتودنسی با سه نوع کامپوزیت ایده آل ماکو، هلیومولار و Z250

عواملی چون ترکیبات ادهزیو و کامپوزیت میتوانند براستحکام باند مینا و براکت و ارتقاء روش های ارتودنسی نقش بسزایی داشته باشند.بنابراین این مطالعه باهدف بررسی استحکام باند براکت ارتودنسی با استفاده از سمانهای مختلف لایت کیور انجام گرفت.
این تحقیق به روش تجربی آزمایشگاهی با استفاده از 30 عدد دندان پرمولر سالم انسان که ریشه آنها کاملا تشکیل شده و فاقد پوسیدگی، ترمیم و سایش بودند در لابراتوار دانشکده دندانپزشکی شهید صدوقی یزد انجام گرفت. دندانها پس از تمیز شدن با دستگاه جرمگیری اولتراسونیک جهت کنترل عفونت به مدت 10 دقیقه در محلول 1% هیپوکلریت سدیم قرار گرفتند سپس به طور تصادفی به سه گروه دهتایی تقسیم شدند.
گروه اول به وسیله کامپوزیت ایدهآل ماکو ساخت ایران، گروه دوم با کامپوزیت Z250 کارخانه 3M ساخت آمریکا و گروه سوم توسط کامپوزیت هلیومولار کارخانه ایوکلار آلمان با توجه به دستورالعمل کارخانه براکتگذاری شدند. سپس ریشه دندانها در داخل استوانه فلزی توخالی به قطر cm5/2 و ارتفاع cm3 محتوی آکریل طوری مانت شده، تا mm1 زیر CEJ در داخل آکریل قرار گرفتند. سپس عمل چرخه حرارتی بین درجه های C o c2±55 و C o 2±5 به میزان 500 سیکل انجام گرفت و بعد از آن نمونه ها تحت آزمایش استحکام باند برشی توسط دستگاه اینسترون و با سرعت کراسهد mm/min1در جهت اکلوزوجینجوالی تا نقطه شکست بارگذاری شدند. نیروی شکست به دست آمده برحسب مگاپاسکال محاسبه گردید و داده ها با نرم افزار SPSS تحت ویندوز و با استفاده از آنالیز واریانس ANOVA مورد ارزیابی قرار گرفتند.
میانگین استحکام باند کامپوزیت 3M، MPa 19/5±84/19، کامپوزیت ایدهآل ماکو، MPa36/4±52/19 و کامپوزیت هلیومولار، MPa 53/3±04/17 بدست آمد که هیچگونه اختلاف معنی داری بین گروه های آزمایش مشاهده نشد.
ضمن ضرورت مطالعات بیشتر در مورد کامپوزیت ایدهآل ماکو استفاده از آن به علت استحکام باند بالا در براکتگذاری توصیه میشود.