بررسی تاثیر تزریق داخل ضایعه ای تریامسینولون استوناید (TA) بر بهبود ضایعات لیکن پلان اروزیو دهان

لیکن پلان یک بیماری نسبتا شایع التهابی است که روی پوست یا مخاط یا هر دو به اشکال کلینیکی متنوع ظاهر میشود. از میان انواع ضایعات لیکن پلان دو نوع اروزیو و بولوز دردناک میباشند بطوریکه حتی رعایت بهداشت دهان را مختل نموده، افزایش پوسیدگی و بیماری های پریودنتال و خطر وقوع تغییرات بدخیمی را به دنبال دارند. از میان درمانهای موثر تزریق داخل ضایع های تریامسینولون استوناید دارای مزایای درمانهای موضعی در مقایسه با درمانهای سیستمیک میباشد. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر تزریق 30 میلیگرم تریامسینولون استوناید هفتهای یکبار به مدت 4 هفته به منظور درمان ضایعه و جلوگیری از پیدایش عوارض ناشی از ضایعات لیکن پلان میباشد.
در این مطالعه که از دسته مطالعات مداخلهای و مورد و شاهد میباشد تعداد 20 بیمار بدون سابقه ابتلای بیماری سیستمیک، مبتلا به لیکن پلان اروزیو دهان انتخاب شدند. پس از انجام بیوپسی و تایید ضایعات از تزریق داخل ضایعهای تریامسینولون استوناید به میزان 30 میلیگرم که با 3 میلیلیتر نرمال سالین به نسبت یک چهارم رقیق شده بود به مدت 4 هفته هر هفته یک تزریق در داخل ضایعه استفاده شد. اندازه ضایعات یک هفته و سه ماه پس از آخرین تزریق اندازهگیری شدند. داده ها با بکارگیری نرم افزار SPSS، همچنین آزمون آماری ANOVA با سطح معنیدار 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
تحلیل آماری نشان داد که با گذشت زمان در گروه شاهد افزایش معنی داری در میانگین اندازه ضایعات مشاهده می شود (cm21342/1). در حالی که در گروه آزمایش کاهش معنیدار در میانگین اندازه ضایعات وجود دارد(cm2096/8).
با بررسی داده های بدست آمده از این تحقیق چنین نتیجه گیری می شود که تزریق داخل ضایع های 30 میلیگرم تریامسینولون استوناید هفتهای یکبار به مدت 4 هفته میتواند بهبودی ضایعات لیکن پلان اروزیو را به دنبال داشته باشد که در مقایسه با درمانهای موضعی و سیستمیک دیگر دارای تاثیر بیشتر و عوارض جانبی کمتری میباشد.