بررسی میزان آگاهی و نگرش دانش آموزان دوره راهنمایی شهر زاهدان نسبت به بهداشت دهان و دندان در سال تحصیلی 82-1381

از آنجا که پیشبرد و تغییر مطلوب در عادات بهداشتی مردم، آگاهی از وضعیت بهداشت فعلی آنها را ایجاب مینماید، در این مطالعه با هدف ارزیابی سطح آگاهی و نگرش دانش آموزان مدارس راهنمایی شهر زاهدان نسبت به بهداشت دهان و دندان صورت پذیرفت.
در این مطالعه توصیفی مقطعی 800 دانشآموز مقطع راهنمایی (431 پسر و 369 دختر) به روش نمونه گیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه خوداجرا شامل متغیرهای جنس، سطح تحصیلات، نوع مدرسه، شغل و سطح تحصیلات والدین و میزان آگاهی و نگرش دانش آموزان، جمعآوری شدند. اطلاعات بدست آمده توسط برنامه آماری SPSS Ver. 10 و آزمون chi – square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج مطالعه نشان داد 6/60% دانش آموزان از آگاهی متوسط و 6/29% از آگاهی مطلوبی برخوردار بودند. 3/17% دانش آموزان دارای نگرش مثبت نسبت به بهداشت دهان و دندان و 45% دارای نگرش متوسطی بودند. ارتباط معنی داری میان آگاهی و نگرش والدین نسبت به بهداشت دهان با سطح تحصیلات و موقعیت شغلی آنها وجود داشت(001/0P<). همچنین ارتباط میان سطح تحصیلات دانشآموزان، نوع مدرسه، و جنسیت آنها با میزان آگاهی آنان از بهداشت دهان، معنی دار بود(001/0P<). دانش آموزان دختر، دانش آموزان مدارس غیرانتفاعی و نیز پایه سوم راهنمایی، از آگاهی بهتری برخوردار بودند. 5/56% دانش آموزان حداقل دو بار در روز مسواک میکردند و 8/18% نخ دندان بکار میبردند. 43% آنان در 12 ماه گذشته هیچگونه ملاقات دندانپزشکی نداشتند. در 75% آنان مهمترین منبع اطلاعات بهداشت دهان و دندان، دندانپزشک و والدین بودند و نیز عادات مناسب بهداشتی (حداقل دو بار در روز مسواک کردن و کاربرد نخ دندان) و ملاقات دندانپزشکی در یک سال اخیر با میزان آگاهی و نگرش دانش آموزان ارتباط مستقیم داشت.
آگاهی دانشآموزان مدارس راهنمایی زاهدان نسبت به دانشآموزان تهرانی در سطح مطلوبی نبود. هرچه سطح تحصیلات والدین بالاتر رفته و از نظر شغلی و اجتماعی در موقعیت بهتری بودند، آگاهی و نگرش بهتری داشتند.