بررسی و مقایسه بالینی میزان پوشش سطوح عریان ریشه با روش جراحی پیوند تحت مخاطی بافت همبندی به تنهایی و همراه با ادنتوپلاستی در درمان تحلیل لثه دندان های مبتلا به سایش سرویکالی

در رابطه با موفقیت پوشش تحلیل های لثهای همراه با abrasion، توسط ادنتوپلاستی و بدون آن تحقیق کنترل شدهای به انجام نرسیده است. هدف از انجام این مطالعه تعیین تاثیر عمل ادنتوپلاستی با روش جراحیSubepithelial Connective Tissue Graft (SeCTG) بر میزان پوشش تحلیل های لثه ای، حد چسبندگی، ارتفاع لثه کراتینیزه و حساسیت دندان بود.

این تحقیق تجربی بر روی 10 بیمار با متوسط سنی 3/13± 7/42 با 36 مورد تحلیل کلاس I و III میلر صورت گرفت. دندانهای مورد نظر بعد از انجام فاز اولیه درمان پریودنتال به طور تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. در گروه مورد عمل SeCTG همراه با ادنتوپلاستی و در گروه شاهد همین روش بدون انجام ادنتوپلاستی صورت گرفت و پارامترهای عمق کلینیکی شیار لثه، ارتفاع و عرض تحلیل، لثه کراتینیزه و عمق وستیبول در زمان مبنا (Base line) و سه ماه بعد از جراحی مورد ارزیابی قرار گرفتند. تغییرات پارامترها به صورت مقایسه قبل و بعد در هر گروه و نیز بین دو گروه با آزمون های paired T، Wilcoxon''s sign ranked انجام شد.

میانگین عمق کلینیکی شیار لثه در گروه مورد به میزان mm44/0 کاهش یافت که از لحاظ آماری معنیدار نبود و این کاهش در گروه شاهد mm5/0 میلیمتربود که از لحاظ آماری معنی دار بود (007/0P=). میانگین حد چسبندگی کلینیکی بدست آمده در گروه مورد 93/2 میلیمتر و در گروه شاهد 96/1 میلیمتر بود که در دو گروه از لحاظ آماری معنیدار بود (0001/0P<) و اختلاف بدست آمده بین دو گروه نیز از لحاظ آماری معنیدار بود (026/0P=). میزان پوشش ناحیه تحلیل 99/2 میلیمتر در گروه مورد و 16/2 میلیمتر در گروه شاهد بود که در هر دو گروه از لحاظ آماری معنی دار بود (0001/0 P<). این میزانها به ترتیب معادل 89 درصد و 69 درصد پوشش ریشه میباشند که اختلاف به دست آمده بین دو گروه نیز از لحاظ آماری معنی دار بود (03/0P=). میانگین ارتفاع لثه کراتینیزه در گروه مورد mm21/1±38/3 و در گروه شاهد mm85/1±09/4 بود که این اختلاف از لحاظ آماری معنیدار بود(036/0=P). این ارتفاع بعد از جراحی به 40/1±86/4 و mm61/1±07/5 رسید، که نسبت به قبل از جراحی در هر دو گروه از لحاظ آماری معنی دار بود (0001/0P<). اختلاف بدست آمده بین دو گروه از لحاظ آماری معنی دار نبود. موارد حساسیت به پروب و هوا در هر دو گروه کاهش نشان داد.

روش جراحی SeCTG همراه و بدون ادنتوپلاستی جهت پوشش ریشه های با عمق کم، متوسط و عمیق روش مناسب و قابل اعتمادی است. انجام ادنتوپلاستی در دندانهای دچار ابریژن به منظور حذف تحدب و ناهمواری های سطح ریشه باعث حصول بیشتر چسبندگی کلینیکی، پوشش ریشه و ارتفاع لثه کراتینیزه در این دندانها میشود.