معیارهای سفالومتریک کودکان 12 ساله مشهدی دارای اکلوژن نرمال

یکی از مشکلات طرحریزی درمانهای ارتودنسی در دسترس نبودن معیارهای سفالومتریک نرمال برای گروه ها و نواحی و سنین مختلف است. معیارهای موجود در مقالات و کتابها اغلب آنهایی هستند که برای نژادهای دیگر اعلام شده اند. این پژوهش با هدف مشخص نمودن معیارهای سفالومتریک کودکان مشهدی دارای اکلوژن نرمال و استفاده از آن در تشخیص و طرحریزی درمان ناهنجاری های ارتودنسی کودکان این شهرستان صورت گرفت.
در این پژوهش توصیفی مقطعی، 30 دختر با میانگین سنی 12 سال و 4 ماه و 30 پسر با میانگین سنی 13 سال و 4 ماه مورد بررسی قرار گرفتند. این افراد دارای اکلوژن نرمال بوده و از بین 1940 دانشآموز شاغل به تحصیل در مدارس راهنمایی تحصیلی غیرانتفاعی، نمونه مردمی و عادی نواحی 2، 3، 4 و 6 شهرستان مشهد به صورت تصادفی انتخاب شدند. افراد انتخابی و نیز والدین آنها همگی متولد این شهرستان بودند. برای هر نمونه پرونده پزشکی، دندانپزشکی، قالب مطالعه و سفالوگرام جانبی به روش «استقرار سر در وضعیت طبیعی» (NHP) تهیه گردید. سپس سفالوگرامها ترسیم و تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزارSPSS، فرمول دالبرگ و T-test انجام و نتیجه گیری نهایی به عمل آمد.
نتایج این مطالعه نشان داد که در مقایسه با کودکان سایر گروه ها و نژادها، تفاوتهایی در معیارهای سفالومتریک کودکان مشهدی وجود دارد. به ویژه معلوم گردید که در مقایسه با نژاد اروپای شمالی، تمایل محوری دندان های قدامی پایین و ارتفاع یک سوم تحتانی صورت در این کودکان و نیز در پسرها بیشتر از دخترهاست(05/0P<).
با توجه به نتایج این پژوهش توصیه می شود هنگام تشخیص و طرح ریزی درمان به تفاوت نرم های سفالومتریک کودکان مشهدی با سایرین توجه و از نرم های خاص این افراد استفاده شود تا از بروز اشتباهات احتمالی جلوگیری شود.