بررسی مقایسه ای تعداد نقاط سازمان دهنده هسته ای در اسکواموس سل کارسینوما و روکوسکار سینومای مخاط دهان با رنگ آمیزی نیترات نقره

کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) مخاط دهان، شایعترین تومور بدخیم دهان میباشد که 95% از بدخیمی های دهان را تشکیل میدهد. وروکوس کارسینومای مخاط دهان (VC) شکل منحصر به فردی از کارسینومای دهان، بدون تهاجم به بافت همبند میباشد که در برخی موارد شباهت قابل ملاحظه بالینی و بافتشناسی با SCC دارد. هدف از انجام این تحقیق، تعیین وجود تفاوت در تعداد نقاط سازماندهنده هستهای بین SCC و VC به روش رنگآمیزی نیترات نقره است تا بدین ترتیب بتوان به روشی برای تشخیص دقیقتر VC از SCC دست یافت.
مطالعه حاضر یک مطالعه تحلیلی از نوع cross sectional بود. در این مطالعه، تعداد 20 بلوک پارافینی شامل 10 مورد SCC و 10 مورد VC مخاط دهان جمعآوری و شمارش تعداد نقاط سازماندهنده هستهای در دو ضایعه توسط میکروسکوپ انجام گرفت. برای مقایسه دو گروه از نظر تعداد نقاط شمرده شده از آزمون غیرپارامتریک Mann – whitney استفاده شد.
میانگین تعداد نقاط سازماندهنده هستهای در نمونه SCC 48/0±80/2 و در نمونه VC، 28/0±95/1 بدست آمد که در SCC بطور معنی داری بالاتر از VC بود(001/0P<).
نتایج این مطالعه نشان داد که تعداد نقاط سازماندهنده هستهای در SCC به طور معنی داری بالاتر از تعداد این نقاط در VC است و در نتیجه تکنیک رنگآمیزی میتواند برای تشخیص زودهنگام وروکوس کارسینوما از SCC کمک نماید.