پایش کیفی نظرات دانشجویان و دستیاران دانشکده داروسازی تهران درباره تحقیقات علوم دارویی در ایران

تدوین برنامه ای جامع برای تحقیقات علوم دارویی به منظور استفاده بهینه از بودجه های پژوهشی و جلوگیری از اتلاف سرمایه های ملی یکی از رسالت های عمده سیستم تحقیقات سلامت یک کشور می باشد. هدف از تحقیق دستیابی به نظرات دانشجویان و دستیاران دانشکده داروسازی تهران در

لزوم تحقیقات علوم دارویی در ایران و اولویت نوع تحقیقات، موانع و مشکلات پیرامون تحقیقات علوم دارویی در کشور، نقاط قوت و فرصت در تحقیقات مذکور و نقش تحقیقات در کیفیت و آینده شغلی دانشجویان داروسازی جهت بازخورد نظرات آنان در تدوین برنامه راهبردی تحقیقات علوم دارویی در کشور بود

این پژوهش یک مطالعه کیفی است که به روش بحث گروهی متمرکز در سال 1382، به مدت 4 ماه و و بر روی 2 گروه 6 تا 10 نفری از دانشجویان داروسازی و دو گروه 6 تا 10 نفری از دستیاران داروسازی در مرکز ملی تحقیقات علوم پزشکی کشور انجام گرفت

یافته ها نشان داد که تقریبا همه افراد شرکت کننده در این مطالعه بر لزوم تحقیقات در زمینه علوم دارویی تاکید دارند و اولویت را با تحقیقات کاربردی متناسب با نیاز کشور می دانند. قوانین غیرقابل انعطاف برای تخصیص بودجه های تحقیقاتی، توزیع نامتناسب منابع و عدم تخصیص منابع در زمان های مقتضی، ضعف و ناکارآمدی مدیریت و برنامه ریزی تحقیقات، فقدان فرهنگ و اخلاق پژوهش، کمبود متخصصین کارا، ضعف در همکاری بین بخشی و انجام کار گروهی و ارتباط میان دانشگاه و صنعت، نبود نظام ثبت تحقیقات، ضعف انگیزش، عدم همکاری های بین بخشی، ضعف نظام ارزشیابی تحقیقات و محققین علوم دارویی به عنوان موانع و مشکلات عمده موجود بر سر راه تحقیقات علوم دارویی بیان شد. نقاط قوت و فرصت تحقیقات این حیطه، جوان بودن جمعیت کشور، منحصر بفرد بودن آن، پیشینه علمی کشور، منابع مالی و انسانی و پتانسیل خوب صنایع مطرح شد. در خصوص نقش تحقیقات در کیفیت تحصیلی و آینده شغلی دانشجویان داروسازی، انجام تحقیقات جهت دستیابی به فرصت برای رفتن به خارج از کشور عنوان شد

نتایج این مطالعه، لزوم تدوین و اجرای برنامه راهبردی تحقیقات علوم دارویی در کشور را تایید نموده و در تدوین این برنامه مورد استفاده قرار خواهد گرفت