مقایسه اثرات مایکوفنولیت موفتیل و آزاتیوپرین در پیشگیری از پس زدن حاد پیوند کلیه

علیرغم پیشرفت هایی که در زمینه پیوند کلیه و بقای آن انجام شده است، هنوز پس زدن حاد پیوند به عنوان شایع ترین علت از دست دادن پیوند در سال اول مطرح است. اخیرا Mycopenolate mofelit به عنوان یک داروی مفید در کاهش میزان پس زدن حاد پیوند کلیه مورد استفاده قرار گرفته است. در این مطالعه اثرات MMF در مقایسه با آزاتیوپرین در پیش گیری از پس زدن حاد پیوند و عوارض آن در بیماران بخش پیوند بیمارستان شهید هاشمی نژاد طی سال های 79-1376 مقایسه شده است.
این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی بر روی 60 بیمار پیوند کلیه انجام شد. بیماران در دو گروه که هر گروه شامل 30 بیمار و گروه اول تحت درمان با داروهای MMF (2 گرم روزانه)، سیکلوسپرین (A) و پردنیزون و گروه دوم به جای MMF از AZA استفاده گردید. هر دو گروه از نظر فاکتورهای نقش گذار مانند دفعات پیوند، بیماری زمینه ای و... مشابه بودند، بیماران به مدت 6 ماه از نظر پس زدن حاد پیوند و عوارض خونی و گوارشی و کبدی و عغونی از طریق اندازه گیری میزان اوره و کراتین سرم تست های فونکسیون کبد فرمول شمارش سلول های خونی و علایم بالینی مورد پی گیری قرار گرفتند.
گروه اول شامل 16 زن و 14 مرد با سن 12 ±37 سال و گروه دوم شامل 17 زن و 13 مرد سن 11 ±35 سال بودند. درگروه اول 10 % ودر گروه دوم 27 % دچار پس زدن حاد پیوند گردیدند (09/0P<) که یکی از 8 بیمار در گروه دوم دچار ازدست دادن کلیه پیوندی گردید. میزان کراتینین سرم پس از 6 ماه در گروه اول 4/0 ±3/1 و در گروه دوم 3/0 ±3/1 میلی گرم در دسی لیتر بود (N.S). در گروه اول 20 % و در گروه 23 % دچار لکوپنی شدند. در گروه اول 3/3 % و در گروه دوم 7/6 % دچار ترمومبوسیتوپنی شدند. افزایش آنزیم های کبدی در 7/26 % و در گروه اول و در 30 % گروه دوم دیده شد. 7/6 % در گروه دوم دچار ایکتر شدند. 5 بیمار (17 %) در گروه اول و 2 بیمار (7 %) درگروه دوم دچار اسهال شدند. در گروه اول 3/3 % دچار خون ریزی مکرر دستگاه گوارش گردید که پس از قطع دارو بهبود یافت. در گروه اول 2 بیمار (6/6 %) دچار بیماری سیتومگالوویروس گردیدند (N.S).
نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به نتایج این مطالعه و نیز سایر مطالعات MFF به طور قابل توجهی درکاهش میزان بروز پس زدن حاد پیوند کلیه در کوتاه مدت مؤثر است. از نظر آماری تفاوت قابل توجهی از نظر میزان عوارضی دیده نشد. ولی در مورد اسهال، ایکتر و خون ریزی گوارش و بیماری سیتومگالوویروس با توجه به محدود بودن تعداد بیماران نیاز به بررسی بیشتری می باشد.