بررسی اثر لیزر اگزایمر 308 نانومتر یک نوبتی با دوز بالا بر پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری مزمن و ژنتیکی است که در حدود 3-1% جمعیت را مبتلا می سازد. روش های درمانی مختلف مورد استفاده برای پسوریازیس شامل اشعه ماورای بنفش (UV)، UVB narrow – band (311 نانومتر) و لیزر اگزایمر 308 نانومتر می باشد. لیزر اگزایمر اشعه ماورای بنفش مونوکروماتیک را با انرژی بالا در طیف 308 نانومتر به پوست می رساند که مزایای آن بر منابع UVB معمولی این است که فقط ضایعه پوستی را مورد هدف قرار می دهد، دوز تجمعی کم تری دارد و بهبود سریع تری ایجاد می کند. این مطالعه اثرات درمانی و عوارض جانبی لیزر اگزایمر یک نوبتی با دوز بالا را بر پلاک پسوریازیس پایدار ارزیابی می نماید.
15 داوطلب (8 مرد و 7 زن) با 17 پلاک پسوریازیس با میانگین سنی 13±7/32 سال وارد این مطالعه شدند. قبل از شروع درمان، درجه شدت و وسعت گرفتاری منطقه (PASI score) اندازه گیری شد که متوسط آن 9/1±9/10 بود. هم چنین مقدار حداقل دوز ایجاد کننده اریتم (MED) در روی پوست غیر گرفتار شکم یا پشت نیز اندازه گیری شد. از دو پلاک انتخابی، یکی با یک دوز بالا (8 یا 12 برابر MED) درمان و دیگری در طرف مقابل به عنوان کنترل در نظر گرفته شد.
بیماران 2 هفته بعد و در 1، 2 و4 ماه پس از درمان پی گیری شدند. 10 بیمار بهبودی واضحی را درPASI score (بیش از 75%) در محل درمان نشان دادند در حالی که در منطقه کنترل هیچ تغییری مشاهده نشد. در این میان 3 بیمار هیچ بهبودی را نشان ندادند و در 2 نفر از بیماران نیز ضایعات منتشر پسوریازیس 2و4 ماه بعد از درمان ایجاد شد. هم چنین هیچ ارتباطی بینMED و پاسخ بیماران وجود نداشت و پاسخ ها نیز با سن و جنس بیماران مرتبط نبود.
در این مطالعه 12پلاک در10 بیمار بهبودی واضحی را نشان داده و درمان نیز به خوبی توسط بیماران تحمل شد. تنها 2 نفر از بیماران از احساس سوزش و پیدایش ضایعات وزیکولر شکایت داشتند که ضایعات بدون به جای گذاشتن اسکار بهبود یافت. بنابراین این نتایج، لیزر اگزایمر یک نوبتی با دوز بالا می تواند یک روش درمانی با ارزش در بیماران با پلاک انتخابی پسوریازیس باشد.