تمایل به پرداخت برای قرارداد خدمات بهداشتی در دام های شیرده: مطالعه بر اساس کارت پرداخت

مطالعه ای به منظور ارزیابی تمایل به پرداخت (WTP) دامداران ایالت شبه جزیره ای تامیل نادو واقع در جنوب هند جهت دریافت خدمات بهداشتی سالانه به دام های شیری انجام گرفت. گستره ایالت بر اساس خط مبنای توسعه ی اولیه به دو منطقه با دامداری توسعه یافته (LD) و دامداری توسعه نیافته (LUD) تقسیم گردید. از روش ارزیابی مشروط (CV) برای ارزیابی حداکثر WTP دامداران برای دریافت دو نوع خدمات بهداشتی استفاده شد: 1) تامین خدمات بهداشتی در مراکز دامپزشکی دولتی (درون-مرکزی) و 2) تامین خدمات بهداشتی در محل زندگی دامدار (سر مزرعه). شکلی از کارت پرداخت (PC) برای ارزیابی حداکثر WTP دامداران جهت دریافت خدمات بهداشتی به گاوها و گاومیش ها به کار گرفته شد. از روش حداکثر راست نمایی فاصله روی نقاط میانی استفاده شد. به طور کلی، میانگین WTP دامداران برای دریافت خدمات بهداشتی سالانه در مراکز دامپزشکی دولتی (درون-مرکزی) برای گاوها، 34/202 روپیه بود. در حالیکه WTP دامداران برای دریافت همین خدمات در محل زندگی دامدار (سر مزرعه)، 66/261 روپیه محاسبه گردید. به همین ترتیب میانگین WTP دامداران برای دریافت خدمات بهداشتی سالانه برای گاومیش ها، 78/135 روپیه در مراکز دامپزشکی دولتی (درون-مرکزی) و 20/186 روپیه در محل زندگی دامدار (سر مزرعه) بود. میانگین ارزش WTP بیان شده برای دریافت خدمات در مراکز دامپزشکی دولتی و در محل زندگی دامدار در مناطق با دامداری توسعه یافته در مقایسه با مناطق با دامداری توسعه نیافته، بالاترین میزان را نشان داد که زمینه ای برای جبران هزینه های افزایش یافته را ایجاد می کند. این تخمین های WTP، معیاری را برای بازیابی هزینه ها نشان می دهد که می تواند به جای ارائه رایگان خدمات گسترش یافته جاری مورد استفاده قرار گیرد. علاوه بر این می تواند کلیدی برای طراحی سیاست vet-claim که همسو با سیاست medi-claim برای انسان هاست، باشد.