اثر دهان شویه های گیاهی و شیمیایی بر شاخص های پریودنتال: مقایسه ی پرسیکا، ماتریکا و کلرهگزیدین

بیان مساله: با توجه به محدودیت های موجود در روش های مکانیکی مهار پلاک، استفاده از روش های شیمیایی پیشنهاد و کلرهگزیدین، به عنوان دهان شویه ی استاندارد طلایی معرفی گردیده است.
هدف از بررسی کنونی ضمن مقایسه ی دو دهان شویه ی گیاهی پرسیکا و ماتریکا با یکدیگر، مقایسه ی این دهان شویه ها با دهان شویه ی شیمیایی کلرهگزیدین بود.
مواد و در این بررسی مداخله ای دو سوکور، 30 دانشجوی دندانپزشکی پسر به سه گروه بخش شدند. پیش از مصرف دهان شویه ها و بعد از مصرف 2 هفته ای، دانشجویان معاینه و شاخص های بالینی پلاک (The O’leary Index)، التهاب لثه ای (Loe & Sillness) و رنگ گرفتگی (Stain index) دندان ها ثبت گردید. همه ی نمونه ها از هر سه دهان شویه، به فاصله ی دو هفته استفاده کردند. از آزمون ویلکاکسون برای ارزیابی متغیرهای وابسته در هر گروه و از آزمون تحلیل واریانس برای ارزیابی متغیرهای وابسته در میان سه دهان شویه استفاده گردید.
کلرهگزیدین، ماتریکا و پرسیکا سبب کاهش شاخص پلاک شدند (به ترتیب 22/9± 58/30، 43/8± 44/19 و 7/8±62/19 درصد(. تغییر میزان شاخص پلاک با کاربرد کلرهگزیدین نسبت به دو دهان شویه ی گیاهی بیشتر بود (05/0(p<. همچنین، کاهش شاخص التهاب لثه ای کلرهگزیدین نسبت به پرسیکا و ماتریکا بیشتر بود (05/0(p<. کلرهگزیدین سبب افزایش شاخص های رنگ گرفتگی به میزان 11/0±68/0 از نظر گستردگی ناحیه ی رنگ و به میزان 02/0±11/0 از نظر شدت آن شد، در حالی که، اثر دو دهان شویه ی گیاهی از نظر گستردگی و شدت ناحیه ی رنگ شده همانند یکدیگر تفاوت آماری معنادار نداشتند (05/0(p>، ولی در مقایسه با کلرهگزیدین، تفاوتی معنادار وجود داشت (05/0(p<.
شدت و نواحی رنگ گرفتگی، دهان شویه ی کلرهگزیدین بیشتر از دهان شویه های گیاهی است، ولی اثر آن بر روی شاخص پلاک و التهاب لثه ای بیشتر از آنها بود. از اینرو هنگام تجویز هر دهان شویه بایستی سودمندی و عوارض جانبی شان را در نظر گرفت.