بررسی تغییرات رشدی اسکلتال و دنتال درمال اکلوژن کلاس II در گروه سنی 7 تا 12 سال (پس از دو سال)

با توجه به فراوانی نسبی افراد دارای مالاکلوژن کلاس II در جامعه، این مطالعه با هدف بررسی تغییرات رشدی دنتال و اسکلتال درمال اکلوژن کلاسII در گروه سنی 7 تا 12 سال انجام گرفت.
در این مطالعه توصیفی که با طراحی Longitudinal انجام گرفت تعداد 8 مدرسه به طور تصادفی در شهر تهران انتخاب و پس از معاینه 1886 دانش آموز 7 تا 12 ساله، 73 نفر بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شدند. از کلیه افراد واجد شرایط یک عدد کلیشه رادیوگرافی لترال سفالوگرام تحت شرایط استاندارد و در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران تهیه گردید. پس از گذشت 2 سال امکان پیگیری 43 نفر (23 پسر و 20 دختر) فراهم شد که مجددابا شرایط قبلی از آنها رادیوگرافی تهیه شد. رادیوگرافی های دو مرحله trace و 26 پارامتر خطی و زاوی های به منظور بررسی تغییرات رشدی دنتال و اسکلتال مورد مطالعه و بر حسب مورد با یکی از آماره های Paired t، Wilcoxon و Mann- whitney مورد قضاوت آماری قرار گرفتند.
تحقیق بر روی 43 نفر در دو گروه دختر و پسر و در دوره سنی 7 تا 9 سال و 10 تا 12 سال انجام شد. طول قدامی جمجمه در گروه سنی 9-7 سال پسر و دختر به ترتیب به میزان 58/0±54/2 میلیمتر و 52/1±56/2 میلیمتر و در گروه سنی 12-10سال به ترتیب به میزان 67/0± 2 و 34/1±33/2 میلیمترافزایش یافته بود(05/0P<). طول موثر ماگزیلا در گروه سنی 9-7 سال پسر و دختر به ترتیب و به میزان 01/2±13/4 و 46/2±06/3 در گروه سنی 12-10 سال به ترتیب و به میزان 80/1±5/3 و 95/1±5/2 میلیمتر افزایش یافته بود (05/0P<). طول موثر مندیبل در گروه سنی 9-7 سال پسر و دختر به ترتیب و به میزان 65/2±67/5 و 83/2±19/6 و در گروه سنی 12-10 سال 40/2±82/5 و 49/2±50/5 میلیمتر افزایش نشان میداد (05/0P<). افزایش در اندازه راموس در هر چهار گروه مورد مطالعه از لحاظ آماری معنی دار بود (05/0P<).
در افراد مبتلا به مالاکلوژن کلاس II بهتر است از اطلاعات پایه در مطالعاتی که اثر دستگاه های فانکشنال یا ارتوپدیک را در درمان مالاکلوژن کلاس II مورد بررسی قرار میدهند استفاده شود.