بررسی شیوع اپولیس فیشوراتوم و عوامل مرتبط با آن در سالمندان وابسته استان تهران در سال 1384

با توجه به شیوع نسبتا بالای اپولیس فیشوراتوم در بیماران دارای پروتز کامل و تبعات و عوارض شناخته شده آن، همچنین نداشتن اطلاع کافی از میزان شیوع آن در سالمندان دارای پروتز کامل، این تحقیق با هدف تعیین میزان شیوع اپولیس فیشوراتوم و عوامل مرتبط با آن در سالمندان وابسته در دو آسایشگاه سالمندان کهریزک و پاسداران استان تهران در سال 1384 انجام گرفت.
این تحقیق توصیفی – مقطعی بر روی 201 زن و مرد سالمند بالای 65 سال دارای پروتز کامل انجام گرفت. عوامل مرتبط سن، جنس، مدت استفاده، گیر، ثبات و رضایت از زیبایی پروتز، درمان کننده، سالهای استفاده از پروتز کامل و محل زندگی مورد بررسی قرار گرفتند. داده های به دست آمده جمعآوری، شیوع اپولیس فیشوراتوم و میزان آن در جامعه سالمندان دارای پروتز کامل با احتمال 95% تعیین و عوامل مرتبط با آماره کای دو مورد قضاوت آماری قرار گرفتند.
در 201 نفر واجد شرایط، شیوع ضایعه اپولیس فیشوراتوم 4/16% بود. ثبات و گیر، مدت استفاده از پروتز کامل در شبانه روز و جنس با بروز بیماری ارتباط داشتند (05/0P<). سن، سالهای استفاده از پروتز کامل و رضایت از زیبایی پروتز، محل زندگی و سازنده دنچر با بروز بیماری ارتباط نداشتند.
شیوع اپولیس فیشوراتوم در جامعه مورد بررسی درصد نسبتا بالایی را نشان داد که این مطلب نگران کننده است. با توجه به امکان تغییرات دیسپلاستیک و پیش بدخیمی در این ضایعه، انجام تحقیقات هم گروهی و کارآزمایی بالینی پیشنهاد میگردد.