بررسی آزمایشگاهی سمیت سلولی و آزادسازی عناصر از سه آلیاژ Base metal از نوع نیکل، کروم و مقایسه با یک نمونه آلیاژ High noble، از نوع طلا، پالادیوم، نقره

آلیاژهای دندانی در تماس نزدیک با بافتهای دهان قرار دارند. به دنبال پدیده خوردگی (Corrosion) امکان ایجاد تغییراتی در بافتهای اطراف دهان وجود دارد. با توجه به اینکه در کشور ما اکثر آلیاژهای مورد استفاده در پروتز ثابت از نوع بیس متال بوده و تولیداتی در زمینه ساخت این نوع آلیاژ در داخل کشور صورت گرفته است، هدف از این مطالعه بررسی اثر سمیت سه نمونه آلیاژ بیس متال از نوع نیکل-کروم با یک نمونه آلیاژ high noble روی سلولهای فیبروبلاست موش L929 با استفاده از تست MTT (3، 4، 5 دی متیل تیازول – 2 و 5 دی فنیل تترازولیوم برمید) میباشد.
مطالعه به روش تجربی انجام گرفت. از هر آلیاژ 12 دیسک به قطر 5 میلیمتر و ضخامت 5/2 میلیمتر تهیه و در محیط کشت RPMI به مدت 48 و 72 ساعت قرار داده شد (ایجاد محیط extract). سپس محیطهای Extract هر آلیاژ با دو رقت 200 میکرولیتر و 40 میکرولیتر تهیه شده، سمیت آنها با تست MTT بررسی و با گروه کنترل شامل محیط کشت بدون نمونه و محیط کشت حاوی نمونه تفلون مقایسه گردید. عناصر نیکل، کروم، مس، روی و نقره آزاد شده از هر آلیاژ با استفاده از دستگاه جذب اتمی اندازهگیری شدند. جهت انجام آنالیزهای آماری از نرم افزار آماری Graph Instat و آزمون آماری ANOVA یک طرفه و تست Tukey استفاده گردید.
پس از 48 ساعت ملاحظه گردید، نمونه های آلیاژ از نظر سمیت نسبت به هم و نسبت به گروه کنترل، اختلاف معنی دار نداشتند. پس از 72 ساعت، نمونه ها با هم تفاوت معنی داری نداشتند ولی نسبت به گروه کنترل اختلاف معنیدار ملاحظه گردید(مینالوکس با کنترل: 01/0P<، دگوباند با کنترل: 001/0P<، ویرون 99 با کنترل: 001/0P<، سوپرکست با کنترل: 05/0P<). همچنین بین نمونه های هرآلیاژ با دو رقت 200 میکرولیتر و 40 میکرولیتر تفاوت معنیدار وجود نداشت. بیشترین آزادسازی نیکل و کروم از مینالوکس، بیشترین آزادسازی نقره از دگوباند و بیشترین آزادسازی روی از سوپرکست صورت گرفت.
در این تحقیق مشخص شد سه نمونه آلیاژ نیکل - کروم و یک نمونه آلیاژ high noble مورد مطالعه از نظر سمیت، تفاوتی با یکدیگر نداشتند. با افزایش زمان مجاورت سلولها با نمونه های آلیاژ فوق، درجاتی از سیتوتوکسیته ملاحظه گردید.