بررسی marginal discrepancy در دو نوع خط خاتمه تراش برای full veneer crown پیش از پخت پرسلن به روش simulation

یکی از مهمترین شاخصهای مقبولیت کلینیکی و دوام رستوریشنهای ریختگی تطابق مارجینالی آنهاست. عدم دستیابی به یک تطابق مارجینالی مطلوب باعث اکسپوژر لایه سمان شده، خطر حل شدن آن را به دنبال خواهد داشت که به تجمع پلاک باکتریال، عود پوسیدگی و التهاب بافتهای لثه منجر میگردد. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی تاثیر نوع خط خاتمه تراش بر میزانmarginal discrepancy بود.
در این مطالعه که به روش نیمه تجربی انجام شد، سه عدد دای فلزی به روش شبیه سازی تهیه، یکی از آنها با تراش شولدر بول (دای A)، دیگری با تراش چمفر (دای B) و دای فلزی سوم نیز به صورت شولدر بول در ناحیه باکال و چمفر در ناحیه پالاتال آماده شد (دای C). برای هر دای فلزی 7 نمونه فریمورک از آلیاژ Wiron99 کست شد و اندازهگیری marginal discrepancy در دو بعد عمودی و افقی انجام گرفت. برای مقایسه های آماری از آزمون ANOVA و مقایسه چندگانه Tukey استفاده شد.
نتایج نشان دادند که تفاوت معنی داری از نظرMarginal opening افقی در جهت باکوپالاتالی و مزیودیستالی در سه گروه A، B و C وجود دارد (05/0P<، 05/0P<). همچنین تفاوت بین دوبهدوی گروه ها به جز گروه های B و C در جهت باکوپالاتالی و گروه های A و B در جهت مزیودیستالی معنیدار بود (05/0P<). همچنین تفاوتهای معنی داری بین Marginal opening عمودی در جهات مزیال، دیستال و پالاتال وجود داشت (05/0P<). در مقایسه دوبهدوی گروه ها تفاوتهای معنی داری بین گروه های (A و C)، (B و C) در جهات مزیال، دیستال و پالاتال وجود داشت (05/0P<) و در سایر موارد تفاوتها قابل توجه نبودند.
تحقیق نشان دهنده تاثیر نوع خط خاتمه تراش بر میزان marginal discrepancy بود به طوری که کمترین و بیشترین میزان Marginal opening افقی در تراش شولدر بول و تراش به صورت ترکیب دو روش شولدر بول و چمفر اتفاق افتاده بود. همچنین تراش چمفر کمترین Marginal opening عمودی را ایجاد کرده بوده و تراش شولدر بول بعد از آن قرار داشت که تفاوت دو تراش از نظر آماری معنیدار نبود.