مقایسه رشد اجتماعی دانش آموزان شاهد و غیر شاهد شهر تهران

هدف اساسی پژوهش حاضر بررسی و مقایسه رشد اجتماعی دانش آموزان شاهد و غیر شاهد مقطع راهنمایی تحصیلی در شهر تهران بوده است. جامعه آماری دانش آموزان دوره راهنمایی مناطق 20 گانه شهر تهران در سال تحصیلی 1383-84 بوده اند، که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای 104 نفر پسر و 96 نفر دختر به عنوان نمونه از میان آنان برگزیده شده اند. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی بوده و به منظور آزمون فرضیه های تحقیق، پرسشنامه 27 سوالی آزمون رشد اجتماعی الیس وایتزمن بر روی آزمودنی ها به اجرا در آمده است و نتایج حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS در دو سطح آمار توصیفی و روش های آمار استنباطی تحلیل واریانس یک راهه، آزمون «t» مستقل و تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.
یافته های حاصل از پژوهش نشان می دهد که:بین رشد اجتماعی دانش آموزان شاهد دوره راهنمایی با دانش آموزان غیر شاهد دوره راهنمایی شهر تهران تفاوت معناداری وجود ندارد.
بین رشد اجتماعی دانش آموزان شاهد و غیر شاهد دوره راهنمایی شهر تهران که مادران شاغل دارند با دانش آموزان شاهد و غیر شاهد دوره راهنمایی شهر تهران که مادران خانه دار دارند تفاوت معنادار وجود دارد. و این نتیجه تایید گردید که دانش آموزان شاهد و غیر شاهد دوره راهنمایی که مادران شاغل دارند از رشد اجتماعی بیش تری نسبت به دانش آموزان دوره راهنمایی که مادران غیر شاغل دارند، برخوردارند.
رشد اجتماعی دانش آموزان شاهد و غیر شاهد دوره راهنمایی شهر تهران رابطه مستقیم با سطح تحصیلات مادر داشته است. و تایید گردید که دانش آموزان شاهد و غیر شاهد دوره راهنمایی که مادرانشان دارای سطح تحصیلات بالاتری هستند، از رشد اجتماعی بیش تری برخوردارند.