دسته بندی نظریه های توجیه معرفت شناختی

«توجیه» یکی از اجزای سه گانه تعریف یا تحلیل سه جزئی معرفت (باور صادق موجه) است. بر مبنای این تعریف، باور صادق (رای درست یا نظر مطابق با واقع) آن گاه معرفت است که موجه (مدلل) باشد. نظریه های توجیه، بر مبنای نوع دیدگاه معرفت شناسان در باب ارتباط باور با اراده، به دو گروه وظیفه گروانه و ناوظیفه گروانه تقسیم می شوند. نظریه وظیفه گروی به بینه جویی و درون گروی، و ناوظیفه گروی به برون گروی در توجیه می انجامند. درون گروی به مبناگروی و انسجام گروی، و برون گروی به وثاقت گروی و طبیعت گروی تقسیم می شوند. مقاله حاضر می کوشد ضمن تبیین فرایند شکل گیری نظریه های گوناگون در باب توجیه معرفت شناختی، به ارائه دسته بندی ای از این نظریه ها بپردازد.