اثرات دورکنندگی عصاره های گیاهان خرزهره (Nerium oleander L)، اسطوخودوس (Lavandula officinalis L) و آنفوزه (Ferula assafoetida L) روی شپشه آرد (Tribolium castaneum (Herbst

شپشه آرد یکی از آفات مهم محصولات انباری، به خصوص آرد است که باعث خسارت اقتصادی بر کمیت و کیفیت آرد می شود. از آنجا که استفاده از دورکننده ها می تواند یکی از روش های نوین در کنترل آفات انباری به حساب آید، در این پژوهش قدرت دورکنندگی عصاره های برگ، گل قرمز و گل سفید خرزهره (.Nerium oleander L)، برگ اسطوخودوس (Lavandula officinalis L.) و صمغ آنغوزه (.Ferula assafoetida L) در شرایط اتاق رشد، در دمای 1±28 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 80-70 درصد و در تاریکی روی حشرات کامل شپشه آرد مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تعیین درصد دورکنندگی، از کاغذهای صافی آغشته به غلظت های مختلف عصاره های گیاهی استفاده شد. هر کاغذ صافی به دو نیمه مساوی تقسیم شد. هر نیمه به طور جداگانه با غلظت های 99/1، 98/3، 94/11، 90/19 و 78/27 میکرولیتر بر سانتی متر مربع آغشته شد. نیمه دیگر به عنوان شاهد فقط با حلال استون آغشته گردید. سپس، دو نیمه کاغذ توسط چسب نواری به هم متصل شده و در پتری دیش (قطر 8 سانتی متر) قرار گرفتند. در هر پتری دیش 20 حشره کامل شپشه آرد را در وسط کاغذ صافی قرار داده و تعداد حشرات کامل موجود روی هر نیمه، هر یک ساعت تا پنج ساعت مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که عصاره صمغ آنغوزه نسبت به عصاره های برگ، گل قرمز و گل سفید خرزهره و برگ اسطوخودوس به طور معنی داری دارای قدرت دورکنندگی بسیار بالایی بود. به طوری که درصد دورکنندگی این عصاره روی شپشه آرد در غلظت 78/27 میکرولیتر بر سانتی متر مربع پس از دو ساعت 75/98 درصد بود. کمترین درصد دورکنندگی (5/5 درصد) در غلظت 99/1 میکرولیتر بر سانتی متر مربع در عصاره برگ اسطوخودوس دیده شد. در تمام موارد با افزایش غلظت، قدرت دورکنندگی افزایش یافت و با گذشت زمان در طی پنج ساعت از قدرت آن کاسته نشد.