بررسی خصوصیات سیل در رودخانه قره چای رامیان

سیل یکی از حوادث مهم طبیعی در جهان است که خسارات مالی آن در بعضی دوره ها بیش از سایر حوادث طبیعی می باشد. در این تحقیق آمار دبی روزانه 34 ساله دوره 48-1347 تا 81-1380 ایستگاه هیدرومتری رامیان مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور، ابتدا آبنمودهای روزانه برای کل دوره آماری ترسیم گردید. سیل های مشاهده شده نیز به دو دسته سیل ساده و سیل مرکب تقسیم شدند و خصوصیات هر یک از سیل ها (بالغ بر370 مورد) شامل زمان های تداوم، اوج و فروکش، دبی اوج و حجم سیل تعیین گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که تعداد وقوع سیل در طول دوره آماری در حال افزایش است و در فصل زمستان بیشترین احتمال وقوع سیل وجود دارد. همچنین، سیل های فصل بهار بیشترین زمان های تداوم، اوج و فروکش سیل را به خود اختصاص می دهند، علاوه بر آن بیشترین حجم سیل در این فصل اتفاق افتاده است که علت این امر، بارندگی توام با ذوب برف در این فصل می باشد. سیل های فصل تابستان نیز کمترین زمان های تداوم، اوج و فروکش و بیشترین دبی اوج را به خود اختصاص می دهند که علت آن را می توان به خصوصیات بارندگی در این فصل مرتبط دانست.