آیا رسانه های ما را می توان به عنوان رکن چهارم دموکراسی به حساب آورد

از آغاز عصر انتشار روزنامه ها و مجلات، از این رسانه های پرمخاطب و فراگیر به عنوان سنگ بنای دستیابی به آزادی و رکن چهارم دموکراسی که کجروی های قدرت های حاکم را نشان خواهند داد، یاد می شد. نویسنده با اشاره به محبوبیت بی نظیر مطبوعات در قرن نوزدهم میلادی و استقبال طبقات فقیر و متوسط از مطالب آنها که خشم دولتمردان و اشراف زادگان را برمی انگیخت، یادآوری می کند که به دنبال فشارهای مالیاتی و وابسته شدن به درآمدهای تبلیغاتی، روزنامه های ما به بنگاه هایی تبدیل شده اند که دیگر هدفی جز تقویت جایگاه ابرشرکت های تجاری و قدرت حاکم ندارند. در این شرایط، آیا می توان همچنان رسانه های فراگیر را به عنوان رکن چهارم دموکراسی به شمار آورد؟