به دنبال دستیابی به آزادی یادگیری

نظام مدرسه روی اجباری، یکی از تب های شناخته شده مدرنیته در قرن بیستم به شمار می رود که با محدود کردن آزادی های فردی و استثمار روح و سرزمین و داشته های افراد، فرصت یادگیری اجتماعی و دوستی با جامعه ای را که ما در آن زندگی می نماییم، از دانش آموزان سلب می کند. نویسنده که با الهام از اندیشه های چالش برانگیز زاپاتیستاها، در دو دهه اخیر به تاسیس یک دانشگاه استاد - شاگردی با گروهی دیگر از همفکرانش پرداخته، به مهم ترین دستاوردهای این مرکز نظیر پرورش انسان هایی خلاق و دارای روحیه مشارکت گروهی، نوآوری، دوست با جامعه و محیط زیست و در نهایت، علاقه مند به رشته ای که در آن به تحصیل می پردازند، اشاره می کند. زاپاتیستاها معتقدند، اگر اصلاح دنیای کنونی غیرممکن و یا بسیار مشکل است، ساختن یک دنیای جدید، همواره ممکن خواهد بود.