نجات از دیدگاه شهید مطهری

در این مقاله نگارنده می کوشد ابعاد گوناگون مساله نجات و سرنوشت نهایی انسان ها را از دیدگاه استاد مطهری (ره) تبیین و مبانی انسان شناختی و هستی شناختی آن را مشخص سازد. استاد مطهری در تحقیقی عمیق و همه جانبه با تاکید بر آموزه های قرآن و روایات معصومان علیهم السلام مردم را به لحاظ سرنوشت آخرتی دارای اصناف گوناگونی می داند:تفکیک میان مسلمان منطقه ای و مسلمان واقعی، کافر معاند و کافر غیر معاند، نامسلمان معتقد به خدا و قیامت، ونامسلمان غیر معتقد به خدا و قیامت، کافر قاصر و کافر مقصر، قاصر دارای عمل نیک و قاصر فاقد عمل نیک، ازمباحث مهمی است که در فهم منطق مخصوص قرآن در این موضوع حساس که استاد در صدد تبیین آن است، به طورکامل دخالت دارد.
همچنین تفکیک میان نجات یافتگان از دوزخ و باریافتگان به بهشت و این که نه هر کس که سزاوار دوزخ نیست به بهشت بار یابد، و نه هر کس که به بهشت می رود، طعم آتش دوزخ را نچشد، و این که ممکن است برخی از کسانی که در ظاهر منکرند، در واقع بی آن که خود بدانند، مومن باشند (توسعه در معنای معرفت و ایمان به خدا) و بازشناسی حقیقت دیانت، از جمله نکته های مهمی است که استاد مطهری در تبیین منطق قرآن در مساله نجات مطرح می کند.