بررسی اثر عصاره آبی برگ، گل و سر شاخه های جوان گیاه مرزنجوش (Origanum vulgare) بر یادگیری فضایی در موش های صحرایی نر در دستگاه ماز T- شکل

مرزنجوش (Origanum vulgare) گیاهی است که سرشار از آنتی اکسیدانهای فنولی و یک منبع مهم برای افزودنی های غذایی محسوب می شود. علف هایی مثل مرزنجوش سالها است که بعنوان محافظ غذایی مورد استفاده هستند و در طب سنتی در درمان بیماری های مزمن و در رابطه با درمان بیماری های مرتبط با اکسیدانها نظیر دیابت اهمیت بالقوه ای دارند. در اینجا ما نقش عصاره آبی مرزنجوش را در یادگیری فضایی موش های صحرایی بررسی کردیم.
بعد از شناسایی علمی گیاه برگ ها جدا شد و عصاره آبی گیاه مذکور تهیه گردید. از 35 سر موش صحرایی نر از نژاد NMRI در محدوده وزنی (25275) گرم در 5 گروه استفاده شد. در گروه کنترل هیچگونه تجویزی صورت نگرفت. در گروه شاهد سرم فیزیولوژی و همچنین در گروه های آزمایشی عصاره با دوزهای 300،150 و450 میلی گرم در کیلوگرم بصورت داخل صفاقی در حیوانات تزریق شد. به منظور ارزیابی یادگیری فضایی، تمامی موش ها با دستگاه ماز T - شکل بر طبق روش استاندارد طی 9 روز متوالی مورد مطالعه قرار گرفتند و پارامترهای تعداد دفعات صحیح و خطا در رسیدن به خانه صحیح در ماز در طی شکل گیری یادگیری ساده و معکوس و نیز زمانهای تاخیر در روزهای یادگیری و تست خاموشی مورد بررسی قرار گرفت.
استفاده از آنالیز آماری ANOVA نشان داد که عصاره آبی مرزنجوش در دوزmg/kg450 میانگین تعداد دفعات خطا در یادگیری ساده و دفعات آموزش تا رسیدن به معیار صحیح یادگیری معکوس را کاهش می دهد (p<0.05). همچنین دوزmg/kg300 میانگین تعداد دفعات خطا تا رسیدن به معیار صحیح یادگیری معکوس را در مقایسه با کنترل کاهش می دهد(p<0.05). اما بر زمان تاخیر یادگیری و تست خاموشی اثر معنی داری نشان نمی دهد.
بنظر می رسد که اثر تقویت کنندگی عصاره مرزنجوش در یادگیری مربوط به آنتی اکسیدان ها و نیز عوامل مهار کننده آنزیم کولین استراز موجود در آن از جمله اسید اورسالیک باشد.