بررسی اپیدمیولوژیک سل خارج ریوی در شهرستان زاهدان

سل از بیماری های عفونی مهم ایران به شمار می رود که می تواند به صورت ریوی و خارج ریوی تظاهرکند. با توجه به تفاوت هایی که در پراکندگی موارد سل خارج ریوی درکشورهای توسعه یافته در مقایسه با کشورهای در حال توسعه وجود دارد برآن شدیم تا خصوصیات اپیدمیولوژیک انواع سل خارج ریوی را مورد بررسی قرار دهیم.
اطلاعات مربوطه به کلیه موارد شناسایی شده سل خارج ریوی(417 مورد) که طی سال های 1377 تا پایان 1381 توسط مراکز بهداشتی درمانی شهرستان زاهدان تحت پیگیری و درمان قرار داشته اند، جمع آوری شد.
در این مطالعه سل خارج ریوی 2/23 % از کل موارد بیماری سل (1798 مورد) را در طی 5 سال شامل می شد. انواع سل خارج ریوی دراین بیماران تشخیص داده شده بود که لنفادنیت سلی (5/34%) شایع ترین آنها و به دنبال آن سل پلور (2/12%) و سل استخوان (12%) به ترتیب در رتبه دوم و سوم از نظر شیوع قرار داشتند. بیشترین گروه سنی مبتلا، 15 تا 24 سال (5/23%) بود. بیماری در جنس مونث شایع تر(1/62% در برابر 9/37%) بود، یعنی زنان بیش از 5/1 برابر مردان مبتلا شده بودند. سل خارج ریه در زنان گروه سنی 15 تا 24 سال (71 مورد) و در مردان در گروه سنی بالاتر از 65 سال (33 مورد) شایع تر بود. از مجموع417 مورد بیمار مبتلا به سل خارج ریوی ساکن زاهدان 90 نفر(6/21%) غیر ایرانی بودند.
سل خارج ریه کمتر از یک چهارم موارد بیماری سل را شامل می شود که این نتیجه با آمار ارائه شده از سازمان جهانی بهداشت همخوانی دارد. سل غدد لنفاوی شایع ترین نوع سل خارج ریوی است و در زنان و افراد جوان شایع تر است.