نرم افزارهای تلفن همراه و جایگاه متون اسلامی و کاربردی در آن

در ابتدا تلفن‌های همراه دارای ساختار پیچیده ای نبودند. سخت‌افزارهای محدودی داشت که نیاز به نرم افزارهای پیچیده نداشت، تا این‌که شرکت‌های مطرح ساخت گوشی‌های تلفن همراه نسل‌های دوم و سوم، گوشی‌های خود را عرضه کردند. این گوشی‌ها دارای امکانات سخت‌افزاری بیشتری بودند که شامل سی‌پی‌یو، رم و هارد بوده و تقریبا به صورت یک رایانه کوچک طراحی شدند. در این زمان بود که این شرکت‌ها به اهمیت نرم‌افزار در این گوشی‌های پی برده و رقابت نرم افزاری در کنار رقابت سخت‌افزاری شروع شد. مایکروسافت یکی از شرکت‌هایی بود که قبلا روی سیستم عامل رایانه‌های جیبی خودکار کرده بود و Windows CE را به همین منظور طراحی کرده بود. این ویندوز قابلیت این را داشت که روی تلفن همراه‌ها نیز نصب شود. بعد از رسمیت یافتن تلفن همراه‌های نسل جدید، شرکت‌های مطرح در این صنعت که به مشکلات بی‌شمار Windows CE پی برده بودند و نمی‌خواستند نرم افزار این صنعت را در انحصار یک شرکت نگه دارند، با همکاری هم سیستم عامل جدیدی برای تلفن همراه‌ها به وجود آوردند که Symbian نام گرفت.
البته رقبای دیگری نیز مثل سیستم عامل Linux در این صنعت وجود دارند که فعلا به صورت عمده استفاده نشده‌اند. در اصطلاح به تلفن همراه‌هایی که از این سیستم عامل استفاده می‌کنند، SmartPhone گفته می‌شود.