گزارش یک مورد نارسایی حاد کلیه به دنبال مصرف کاپتوپریل در یک کودک مبتلا به سندرم بارتر

سندرم بارتر، یک بیماری توبولر کلیوی است که با آلکالوز متابولیک، هیپوکالمی و توبولوپاتی همراه از دست رفتن نمک مشخص می گردد و در نوزادی یا اوایل شیرخوارگی تظاهر می کند. عدم وزن گیری یکی از مهمترین یافته ها در سندرم بارتر نوزادی است. مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیو تانسین یکی از روش های درمانی بهبود رشد در این بیماران است که بالقوه ممکن است با عوارضی مانند افت فشار خون و اختلال عملکرد کلیه همراه باشد.
در این مقاله یک کودک 16 ماهه مورد شناخته شده سندرم بارتر نوزادی با نارسایی خفیف عملکرد کلیوی گزارش می شود که به دنبال تجویز کاپتوپریل جهت بهبود رشد، دچار تشدید علایم بالینی و آزمایشگاهی نارسایی کلیه گردید که پس از قطع دارو به طور قابل توجه بهبود یاقت.
در بیماران مبتلا به سندرم بارتر که دچار اختلال عملکرد کلیوی زمینه ای می باشند، از دارو های مهار کننده آنزیم آنژیو تانسین، باید با احتیاط و دوز پایین استفاده نمود.